Przemilczane. Seksualna praca przymusowa w trakcie II wojny światowej

Seksualność w kontekście konfliktów zbrojnych często kojarzona jest przede wszystkim z przemocą, która przybiera formę masowych gwałtów, zniewolenia i stygmatyzacji. Temat przymusowej pracy seksualnej w nazistowskich domach publicznych jest nadal tematem tabu. System kontrolowanego nierządu, wraz z jego ofiarami, jest często pomijany w dyskusjach historycznych. Po wojnie los kobiet, które były ofiarami przemocy seksualnej, był niesprawiedliwie łączony z kolaboracją, co prowadziło do publicznego potępienia i upokorzenia, jakim było między innymi golenie głów.

Opowieści seksualnych pracownic przymusowych z okresu wojny pozostają dramatyczne i często niedopowiedziane. Tego rodzaju historie rzadko zyskują miejsce w zbiorowej pamięci, zwłaszcza w Polsce. Niestety, jest już na to za późno. Życiorysy bohaterek tej książki są niekompletne, brak bowiem relacji, które opowiedziałyby ich losy. Powojenne milczenie na temat ich doświadczeń było potwornym następstwem ich cierpienia, które nie doczekało się wyrazu.

Kwestia ta przez długi czas była ignorowana, a osoby identyfikowane jako więźniowie asocjalni, homoseksualiści oraz ofiary przemocy seksualnej były traktowane jako margines historyczny. Obawiano się lub nie chciano o nich mówić. Joanna Ostrowska podejmuje wysiłek, by przywrócić im głos i wypełnić tę znaczącą lukę w historii.