Przedmowa do 5 smaków

Dla Tomasza Hrynacza pozycja poety oznacza stanie na granicy przepaści, która rozdziela różne aspekty świata, często pozostające w konflikcie. To odnajdywanie miejsca pomiędzy pejzażem a marzeniem, oraz słowem. Znajdujemy się pomiędzy sensualnością, przestrzenią języka a transcendencją oraz pomiędzy życiem a myślą o śmierci. Jest też strefa między dowodem a wiarą, gdzie to właśnie wiara może wymknąć się spod krytyki, stanowiąc dla poezji swoisty schron, a może nawet kierunek. Przywiązując uwagę do „kulinarnie” brzmiącego tytułu, można dostrzec, jak daleko odbiegamy od początkowych skojarzeń, choćby z chińskim fast foodem jak "kurczak w pięciu smakach". Możemy nadal poszukiwać pewnych analogii: język poezji jest bardziej słony niż kwaśny, bardziej gorzki niż słodki. Ten piąty, nieuchwytny smak, zdaje się jednak prowadzić nas poza granice języka, a może jeszcze dalej.