Próby żywiołów. The Prison Healer. Tom 1

O wow! Słyszałam pogłoski, że ta książka ma jeden z lepszych zwrotów akcji, ale podczas czytania zupełnie o tym zapomniałam. Ostatnie strony zostawiły mnie w totalnym osłupieniu, bo przez trzecio osobową narrację, ufałam wszystkim bohaterom jednakowo.

Koncepcja na książkę bardzo ciekawa i przemyślana. Potrafiła wzbudzić pozytywne uczucia, jak i chwile zadumy we własnych myślach. Czasami opisy sytuacji w owym więzieniu przypominały mi o ludzkim piekle na ziemi - obozach pracy. Moje myśli wtedy uciekały do czasów licealnych, kiedy to omawialiśmy szczegółowo literaturę wojenną. Jest to pewnego rodzaju piętno na społeczeństwie, o którym nie wolno nam zapomnieć. Uważam jednak, że wszystko w tej książce miało taki wywarzony ton. Były chwile ciężkie i niespokojne, które pozwalały nam się wczuć się w to miejsce, ale były też momenty słodkie i przyjemne, które odciągały myśli i dawały chociażby nikłe światło na szanse przetrwania tej niedoli.

Mówiąc jednak o głównych bohaterach, to nie mogę nie wspomnieć o głównej bohaterce - Kivie, która stopniowo otwierała się przed nami i pokazała, że mamy w życiu dwie "rodziny". Nie tylko tą, która jest z nami od urodzenia powiązana więzami krwi, ale i ta którą sami, odpowiedzialnie i świadomie wybieramy na swojej drodze życia. A także i główny bohater - Jaren, który zawsze był, żeby wspierać się w tej jakże trudnej i szarej rzeczywistości...

To nie pierwszy raz kiedy słyszę, że to bardzo dobra książka, ale to pierwszy raz kiedy również ja podzielam to zdanie i bardzo gorąco ją zachęcam do czytania!

I tu uwaga!!! Żeby nie było, że nie ostrzegałam! Pamiętajcie, żeby kupić od razu też drugą część, bo ja osobiście nie wiem czy dałabym radę wytrzymać cały ten czas oczekiwania na dostarczenie drugiej części tej trylogii :)

~ „The prison healer" TO JEST DOPIERO KSIĄŻKA. Szczerze pod pewnymi względami przypominała mi ona „Bezsilna", może fabularnie nie są podobne ALE EMOCJAMI. TPH to niezwykła książka.

Ta książka wciągnęła mnie tak, że z prędkością wiatru zaczęłam ją czytać i zanim wiatr ustał, ją skończyłam. Atmosfera w tej książce często była gęsta, przypominała mi taką gęstą mgłę.

Ten wątek romantyczny TO IDEALNY SLOW BURN. Chociaż od początku czuć iskierki miłości od bohaterów to trochę musimy poczekać aż wybuchnie ogień. Czekam niezmiernie na kontynuację ich losów, ponieważ po tych plot twistach już niczego nie jestem pewna. Niesamowicie boje się, że coś się zepsuje a nie jestem na to gotowa.

Ta książka pochłonęła mnie w całości. Niby z początku prosta fabuła okazuje się być skomplikowana. Czasami niepozorne szczegóły mają znaczenie i tutaj autorka nam niesamowicie pokazała. Znacie to uczucie gdy jesteście pod wodą i nie docierają do was żadne dźwięki lub są one zniekształcone? Autorka właśnie wykorzystała podobny sposób by nas zaskoczyć. Zniekształciła pewne fakty i sprawiła byśmy nie wiedzieli co faktycznie jest prawdą a co tylko wyobrażeniem. Lynette nami tak manipuluje by pod koniec obdarzyć nas największym plot twistem w historii booktoka.

Ta książka dostarczyła mi wszystkiego czego od niej oczekiwałam a nawet więcej. Ziemię w tej książce są tak ładnie wykreowane. Kocham tą krainę i świat który stworzyła autorka. Te mapki na końcu też mnie zachwyciły i mam nadzieję, że w następnej części poznamy dalej to uniwersum. Autorka powoli kreuje przed nami cały świat i ukazuje, co zostało jeszcze do poznania.

KOCHAM TĘ KSIĄŻKĘ, kocham niektórych bohaterów i to jak są oni wykreowani. I CANT WAIT NA KOLEJNA CZESC I CZUJE ZE ZMIECIE MNIE ONA Z PLANSZY (już ta to zrobiła)