Pro memoria T.6 1959

W roku 1959 Polska znajdowała się w trzecim roku po wydarzeniach związanych z odwilżą październikową, która miała kluczowe znaczenie dla relacji między państwem a Kościołem. Zmiany te uwidoczniły się m.in. poprzez uwolnienie z internowania Prymasa Tysiąclecia i zacieśnienie współpracy pomiędzy władzami a Episkopatem, co zaowocowało powstaniem Komisji Wspólnej Rządu i Episkopatu. Niemniej jednak, ten krótki etap normalizacji zakończył się, co kardynał Wyszyński szczegółowo odnotował w swoich zapiskach.

W pierwszych miesiącach roku Prymas Wyszyński dzielił się z wiernymi swoimi doświadczeniami z Rzymu, gdzie przebywał przez dwa miesiące, od października do grudnia 1958 roku, uczestnicząc w konklawe, które zakończyło się wyborem nowego papieża. Jego zapiski z 1959 roku dokumentują wydarzenia, w których brał udział, a także jego refleksje na temat problemów społecznych i, rzadziej, państwowych kwestii. Jego główny obszar zainteresowań stanowiło życie Kościoła w Polsce, które analizował w kontekście szeroko pojętej rzeczywistości społecznej, kulturalnej oraz politycznej.

Prymas Wyszyński koncentrował się przede wszystkim na sprawach krajowych, ograniczając tematykę międzynarodową do kwestii, które wiązały się bezpośrednio z Polską, jak np. wizyta wiceprezydenta USA Richarda Nixona. Zielona nić przewijająca się przez jego notatki to troska o stan i przyszłość Kościoła w kraju, na tle rzeczywistości zmieniającej się pod wpływem różnorodnych czynników społecznych i politycznych.