Prawdziwa Księga Tryskającego Praźródła

Książka ta skupia się na naukach trzech znaczących postaci. Chociaż autorem podawanym jest Liezi, znany również jako Mistrz Lie, to w rzeczywistości narracja obejmuje dwóch mistrzów: Lie (w pełnej wersji jego imię to Lie Ji Kou lub Lie Yukou) oraz Janga Dszu (Yang Zhu). Ta cenna praca, składająca się z ośmiu części, to zbiór przypowieści. Pierwsze księgi koncentrują się na wypowiedziach i opowieściach związanych z Liezi, podczas gdy w końcowych partiach znajdziemy nauki Janga Dszu. Już w VIII wieku nadano jej aktualny tytuł, a sama księga zalicza się do nielicznych kanonicznych tekstów taoizmu.

Richard Wilhelm, wybitny niemiecki sinolog z przełomu XIX i XX wieku, również odgrywa istotną rolę jako tłumacz dzieła z języka chińskiego na niemiecki. Jego praca została wzbogacona o szczegółowe komentarze. Istnienie Liezi, a także okres jego życia budzą wiele wątpliwości, choć Wilhelm skłania się ku stwierdzeniu, że Liezi rzeczywiście istniał, przypadając na początek V wieku p.n.e. Jang Dszu miałby być jego rówieśnikiem.

Tytuł książki, znany także jako "Prawdziwa Księga Pustki" lub "Prawdziwa Księga Tryskającego Praźródła", to nie całkiem literalne tłumaczenie wersji niemieckiej Wilhelma, czyli "Das wahre Buch vom quellenden Urgrund". To zamiłowanie Wilhelma do interpretacji chińskich myślicieli przez pryzmat europejskiej filozofii rozumiane jest jako metafora ukazująca, że zjawiska dostępne naszej percepcji posiadają głębsze, nieuchwytne, wewnętrzne źródło, odmienne od pozaziemskich założeń obecnych w religiach i metafizykach Europy.