Pożegnanie z Budapesztem

Trójka przyjaciół z Wrocławia – Lucek, Skumu i Wawer – wiosną 2012 roku trafia do Budapesztu na angielsko-węgierskie wesele. Na miejscu czekają na nich spacery wzdłuż Dunaju, tańce w historycznych salach balowych, wieczory spędzane na rozmowach przy winie z Egeru i brandy z Badacsony, a także przypadkowe przygody. Choć niektórym może wydawać się to spełnieniem marzeń, Lucek, Skumu i Wawer, którzy już wcześniej doświadczyli zachodniego stylu życia – Lucek jako gastarbeiter, Skumu jako couchsurferka, a Wawer jako skromny stypendysta – pragną prawdziwego luksusu, jak np. w Paryżu.

Ich gospodarz, James, pan młody, z radością zanurza się w schyłkowym blasku dawnej Austro-Węgier, finansując swoją zabawę z zasiłku brytyjskiego, unikając przy tym londyńskich upokorzeń. Jego podejście inspiruje polskich gości do refleksji: czy nie lepiej cieszyć się z życia, pływając jachtem u wybrzeży Albanii, zamiast ograniczać się do zupek chińskich w Oslo?

„Pożegnanie z Budapesztem” to książka pełna emocji, która przedstawia słodko-gorzką rzeczywistość dostosowywania marzeń do rzeczywistości. Opowieść o potrzebie radości, nawet w obliczu wyzwań, sugeruje, że akceptację można zdobyć poprzez uśmiech, gdy gniew nie jest środkiem do celu.