Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.






Nowa
Książka nowa.





Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.





Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.





Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.
(P)oszukiwanie
DODAJ DO LISTY ŻYCZEŃ
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
Ada Sienkiewicz, urodzona w 2001 roku, jest studentką trzeciego roku psychologii. Od kilku lat zajmuje się pisaniem poezji, którą określa jako swoje niekonwencjonalne wyznania. Dla Ady tworzenie poezji jest sposobem na kreowanie alternatywnej rzeczywistości. Jej wiersze oferują intymną interpretację świata, jeśli ten w ogóle istnieje poza ramach naukowej analizy. Poezja staje się dla niej "głosem duszy" w surowym świecie, a umiejętne konstruowanie wersów wprowadza bogactwo znaczeń. Właśnie poprzez poezję Ada znajduje miejsce, z którego może spojrzeć na rzeczywistość z dystansem, odkrywając więcej niż to, co z pozoru oczywiste. To jej przytulna kryjówka, z której poprzez metafory stara się mówić o rzeczach nieoczywistych, spotykając się z różnymi reakcjami – od drwin po pobłażliwe uśmiechy. Kryje się za poetyckim liberum veto wobec milczenia, które na jej oczach przekształca otaczający ją świat poza wszelką kontrolą. Sienkiewicz silnie odczuwa wpływ relatywizmu i jest zaniepokojona erozją wartości. Świadomość tej rzeczywistości, mimo że bywa nieprzyjemna, jest dla niej źródłem twórczych refleksji, choć sama uważa, że nie jest ekspertem w dziedzinie poezji.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
Ada Sienkiewicz, urodzona w 2001 roku, jest studentką trzeciego roku psychologii. Od kilku lat zajmuje się pisaniem poezji, którą określa jako swoje niekonwencjonalne wyznania. Dla Ady tworzenie poezji jest sposobem na kreowanie alternatywnej rzeczywistości. Jej wiersze oferują intymną interpretację świata, jeśli ten w ogóle istnieje poza ramach naukowej analizy. Poezja staje się dla niej "głosem duszy" w surowym świecie, a umiejętne konstruowanie wersów wprowadza bogactwo znaczeń. Właśnie poprzez poezję Ada znajduje miejsce, z którego może spojrzeć na rzeczywistość z dystansem, odkrywając więcej niż to, co z pozoru oczywiste. To jej przytulna kryjówka, z której poprzez metafory stara się mówić o rzeczach nieoczywistych, spotykając się z różnymi reakcjami – od drwin po pobłażliwe uśmiechy. Kryje się za poetyckim liberum veto wobec milczenia, które na jej oczach przekształca otaczający ją świat poza wszelką kontrolą. Sienkiewicz silnie odczuwa wpływ relatywizmu i jest zaniepokojona erozją wartości. Świadomość tej rzeczywistości, mimo że bywa nieprzyjemna, jest dla niej źródłem twórczych refleksji, choć sama uważa, że nie jest ekspertem w dziedzinie poezji.