Portret mordercy. Artysta, który zabił prezydenta

Warszawa była wstrząśnięta, gdy ulice zapełniły się tłumami protestującymi przeciwko wyborowi Gabriela Narutowicza na pierwszego prezydenta niepodległej Polski. Narutowicz zdobył poparcie głównie dzięki głosom posłów mniejszości narodowych, co wywołało wściekłość polskich nacjonalistów, którzy postrzegali go jako symbol "bolszewicko-żydowskich wpływów".

Polska, z niemal tysiącletnią historią, dopiero co odzyskała niepodległość po 123 latach zaborów. Dotąd chlubiła się brakiem królobójstwa w swojej przeszłości — aż do teraz. W galerii Zachęta, kilka dni po wyborach, rozległy się strzały, kiedy to artysta Eligiusz Niewiadomski zabił Narutowicza.

Był 31 stycznia 1923 roku, kiedy Eligiusz Niewiadomski stanął przed plutonem egzekucyjnym. Zrobił to z poczuciem dumy i bez śladu skruchy, wierząc, że jego czyn był konieczny dla ocalenia Polski przed "żydowskim" prezydentem. W ostatnich chwilach spokojnie poprosił: "Proszę, aby mierzono mi w głowę, ja stanę wam wygodnie."

Świat zapomniał o artystycznych dokonaniach Niewiadomskiego; jego słowa również przepadły w mrokach historii. Jednak nienawiść, która go napędzała, przetrwała i przekroczyła granice pokoleń.

Kim był człowiek, który odebrał życie pierwszemu prezydentowi Rzeczypospolitej?