Poliglotyczni kochankowie

Laureatka szwedzkiej nagrody literackiej Augustprizet w 2016 roku zdobyła uznanie, a prawa do jej dzieła zostały sprzedane do dziesięciu krajów. Książka ta to doskonały przykład literackiej prozy.

Opowieść koncentruje się wokół trzech osób szukających miłości oraz manuskryptu, który je łączy. Max Lamas marzy o kochance potrafiącej posługiwać się wszystkimi znanymi mu językami. Jego podróż w poszukiwaniu ideału rozpoczyna się w Sztokholmie i prowadzi przez Włochy, gdzie spotyka markizę na skraju bankructwa.

Ellinor, pochodząca z wsi w Skanii, postanawia zamieścić w internecie ogłoszenie: "Mam trzydzieści sześć lat i poszukuję czułego, ale niezbyt czułego mężczyzny". Jednak mężczyźni, których napotyka, nie spełniają jej wymagań, a upragniona miłość wydaje się nieuchwytna.

Lucrezia jest ostatnią z trójki, a jej historia zaczyna się od momentu, gdy staje się świadkiem upadku swojej babki w opuszczonym pałacu. Cała trójka bohaterów zostaje wewnętrznie związana przez manuskrypt, który dla jednych staje się przedmiotem troski, a dla innych obiektem nienawiści, co sprawia, że ich życie zmienia się na zawsze.

Lina Wolff przedstawia skomplikowane relacje, gdzie spojrzenie mężczyzny na kobietę koncentruje się na fascynacji, upokorzeniu oraz udręce miłosnej i pragnieniu zrozumienia. Opisuje świat kobiet, które, mimo różnic, noszą w sobie ciężar emocjonalnych zmagań.

Pochodząca z Hörby Lina Wolff, urodzona w 1973 roku, wcześniej zamieszkiwała we Włoszech i Hiszpanii, gdzie pracowała jako tłumacz oraz przedstawiciel handlowy. Zadebiutowała w 2009 roku zbiorem opowiadań "Manga människor dör som du" (pol. "Wiele osób umiera jak ty"). Jej powieść "Bret Easton Ellis och de andra hundarna" (2012) zdobyła nagrodę literacką magazynu "VI" i była nominowana do szwedzkiej nagrody za powieść roku, odnosząc sukces również w angielskim tłumaczeniu.