Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.
Nowa
Książka nowa.
Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.
Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.
Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.
Pojednanie ze złem
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
Leon Weintraub opowiada o swoich korzeniach w Łodzi w cyklu rozmów z Magdą Jaros. Jego wspomnienia związane są z dzieciństwem spędzonym w kamienicy przy ulicy Kamiennej, której atmosferę później oddała w swojej piosence Agnieszka Osiecka. Rok 1939 miał przynieść nowy etap w jego życiu – rozpoczęcie nauki w gimnazjum. Jednak zamiast tego, rzeczywistość zmusiła go do opuszczenia znanego świata i przenosin z matką i siostrami na ulicę Jakuba, w obręb łódzkiego getta. Tam codzienność była zdominowana przez walkę o przetrwanie w warunkach nieustannego głodu i ubóstwa, a w końcu przez koszmar wypędzenia do obozu. Staje się pytanie, czy po takich traumatycznych przeżyciach możliwe jest odnalezienie się w społeczeństwie i nadrobienie utraconego czasu? Leon Weintraub przyznaje, że nie jest w stanie wybaczyć ani usprawiedliwić zbrodni, które przekraczają ludzką wyobraźnię. Istnieje jednak możliwość pojednania – zaprzestania wzajemnych oskarżeń i zakończenia spirali zła, co umożliwia wspólne budowanie przyszłości.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
Leon Weintraub opowiada o swoich korzeniach w Łodzi w cyklu rozmów z Magdą Jaros. Jego wspomnienia związane są z dzieciństwem spędzonym w kamienicy przy ulicy Kamiennej, której atmosferę później oddała w swojej piosence Agnieszka Osiecka. Rok 1939 miał przynieść nowy etap w jego życiu – rozpoczęcie nauki w gimnazjum. Jednak zamiast tego, rzeczywistość zmusiła go do opuszczenia znanego świata i przenosin z matką i siostrami na ulicę Jakuba, w obręb łódzkiego getta. Tam codzienność była zdominowana przez walkę o przetrwanie w warunkach nieustannego głodu i ubóstwa, a w końcu przez koszmar wypędzenia do obozu. Staje się pytanie, czy po takich traumatycznych przeżyciach możliwe jest odnalezienie się w społeczeństwie i nadrobienie utraconego czasu? Leon Weintraub przyznaje, że nie jest w stanie wybaczyć ani usprawiedliwić zbrodni, które przekraczają ludzką wyobraźnię. Istnieje jednak możliwość pojednania – zaprzestania wzajemnych oskarżeń i zakończenia spirali zła, co umożliwia wspólne budowanie przyszłości.
