Podnieść na siebie rękę. Dyskurs o dobrowolnej śmierci

Jean Amry, urodzony jako Hans Mayer, to belgijski pisarz, którego twórczość zyskała szerokie uznanie w latach 60. XX wieku, kiedy to zaczął dzielić się swoimi wspomnieniami z czasów wojny. Urodził się w żydowskiej rodzinie w Wiedniu, a od 1938 roku mieszkał w Belgii, gdzie podczas II wojny światowej był więziony w nazistowskich obozach koncentracyjnych, w tym w Auschwitz. Jego esej z 1976 roku podejmuje temat samobójstwa i nawiązuje do wcześniejszego dzieła pt. "O starzeniu się" (Wydawnictwo Aletheia, Warszawa 2018), łącząc tematykę końcowych etapów ludzkiego życia.

Amry w swoim eseju z fenomenologiczną dokładnością analizuje skomplikowane wewnętrzne stany osób stojących przed decyzją o dobrowolnym odebraniu sobie życia. Stawia odważną tezę o prawie człowieka do takiego aktu, który w tradycji społecznej i religijnej bywa często uznawany za sprzeczny z naturą i grzeszny, traktowany jako efekt domniemanych zaburzeń psychicznych. Amry jednak argumentuje, że taka decyzja może być postrzegana jako szczególny przywilej człowieka i powinna być zrozumiana oraz uszanowana. Refleksje autora nabierają dodatkowej głębi i znaczenia, gdyż dwa lata po opublikowaniu tego eseju, sam Amry odebrał sobie życie.