Poddany najjaśniejszego demokraty

"Poddany najjaśniejszego demokraty" jest sugestywną satyrą, przestrogą przed absurdem współczesnej polityki. Kazakow w swojej powieści zabiera nas do połowy obecnego wieku, ukazując świat zredukowany przez globalizację do kilku dużych państw, takich jak Sybruś (stanowiąca pomniejszone Rosyjskie Demokratyczne Imperium po Wielkiej Rewolucji Biurokratycznej), Zjedropa (dawna Europa) i Afrostan (obejmujący Afrykę i byłe tereny USA).

W Sybrusi, gdzie rządzi Prezydent-Imperator Następca Szósty, dochodzi do zderzenia archaicznych obyczajów z brutalną rzeczywistością, w której urzędnicy w zmowie z bandytami działają bezkarnie. Potomkowie "Nowych Rosjan", którzy swe fortuny zdobyli nielegalnie, tworzą nową elitę - neoarystokrację, zajmując kluczowe pozycje w społeczeństwie jako ziemianie i wysoko postawieni urzędnicy. W państwie, podzielonym na okręgi, panuje pańszczyzna, a handel ludźmi i oprycznina stały się codziennością.

Książka jest antyutopią, która inspiruje się "Martwymi duszami" Gogola oraz "Rokiem 1984" Orwella, przedstawiając wciągającą, choć nieprzewidywalną wizję przyszłości. Powieść została przetłumaczona na język polski przez Olgę Morańską.