Płytkie groby

Wiecie co jest lepsze niż nowe książki? Zupełnie subiektywnie uważam, że zmniejszanie się kupki, którą miało się przeczytać już dawno dawno temu. I dzisiaj właśnie taka pozycja się tutaj pojawia, czyli Płytkie groby. Jest to pozycja z 2016 roku, a więc nie jest najmłodsza. Nie wiem nawet czy dałoby radę dostać ją w jakiejś księgarni - jak sprawdzałam na niektórych internetowych, to nie było jej w ofercie.<br> <br> Josephine Montfort nie pasuje do jej świata. Proszone przyjęcia, herbatki wypełnione plotkami o zaręczynach, sukniach i balach... to nie coś, co chciałaby robić. Od zawsze marzyła o pisarstwie, o zmianie społeczeństwa poprzez artykuły ukazujące prawdę i trudy życia innych. Wszystko musi jednak robić w sekrecie, ponieważ damie to nie przystoi. <br> Gdy umiera ojciec dziewczyny, ta jest zrozpaczona. Jednocześnie uważa, że w całej sytuacji nie wszystko ma sens. Po wiadomości o tym, że było to morderstwo, postanawia wszcząć śledztwo z pomocą jednego z redaktorów i odkryć kto i dlaczego za tym wszystkim stoi. Nie spodziewa się, że odkryje tajemnice zakopane w dawnej przeszłości, ale też samą siebie tu i teraz.<br> <br> Cała historia osadzona jest w XIX wieku, gdzie kobiety na niewiele mogły sobie pozwolić, a ich głównym zainteresowaniem powinien być dobry mariaż i urodzenie dzieci. Josephine chce czegoś więcej, więc wchodzi w ten świat pełen biedy i brudu, a nawet całkiem dobrze się w nim odnajduje. Momentami bywa naiwna, jednak wynagradza to jej nieugiętość i bystry umysł.<br> <br> Wątki są ciekawe i ciężko byłoby wybrać, który jest moim ulubionym - na szczęście wszystkie się ze sobą zazębiają. <br> Romans, mimo że silnie obecny, nie przytłacza fabuły w ogóle, a raczej robi jako świetne dopełnienie całości. Chociaż jest to pozycja, gdzie protagoniści to osoby w młodym wieku na przełomie nastoletnim, to czytało się to równie dobrze jak te, gdzie przodują osoby dorosłe.<br> Wszelkie poszlaki, spotykane osoby, ich historia i opisy miejsc sprawiała, jakby były rzeczywiste. <br> Dynamika akcji utrudniała oderwanie się od książki, bo rozdziały były krótkie i każdy z nich przynosił coś nowego i pobudzającego ciekawość.<br> Najbardziej irytującym aspektem całości były konwenanse, dbałość o dobro całego rodu poprzez aranżowane małżeństwa i płodzenie dzieci, a przede wszystkim o sposób życia kobiet, które nie mogły wyrażać siebie (a jeszcze gorsze jest to, że większości z nich nawet to nie przeszkadzało). Jest to zarazem plus i minus, bo uważam, że dobre pióro pisarki umożliwiło czytelnikom wczuć się w sytuację ówczesnych bohaterów. <br> <br> Zagadkę rozwiązałam. Znalazłam też winnego zanim zrobiła to bohaterka, jednak mimo to nie obyło się bez niespodzianek i kolejnych zawirowań, które ostatecznie uplasowały pozycję z pełną dziesiątką. <br> Jeśli będziecie mieli możliwość przeczytania, to nie wahajcie się, a przynajmniej dajcie szansę. Jest to dość obszerny tytuł, jednak zarówno czas jak i kolejne rozdziały przelatują przez palce w zastraszającym tempie.