Pieśni mniszek

*Pieśni mniszek* (*Thergth*) to niezwykła antologia poezji, której autorkami są starsze mniszki buddyjskie (*ther*), żyjące w czasach historycznego Buddy. Z uwagi na kobiece autorstwo stanowi wyjątkową pozycję w obrębie najstarszych religijnych tekstów buddyjskich. W tych poetyckich utworach mniszki dzielą się swoimi doświadczeniami z drogi do wyzwolenia z cyklu narodzin i śmierci, podążając śladami Buddy. Choć głównym motywem pieśni jest dążenie do wyzwolenia, wiele z nich zawiera także elementy autobiograficzne, oferując wgląd w życie kobiet z różnych warstw społecznych w starożytnych Indiach sprzed ponad dwóch tysięcy lat. *Pieśni mniszek* dostarczają dowodów na to, jak wczesna tradycja buddyjska postrzegała kobiece doświadczenia religijne, ich duchowy potencjał oraz możliwości rozwoju.

Po lekturze *Pieśni mniszek* zdobywamy szersze zrozumienie kobiecej religijności oraz, co istotne, związanych z nią aspektów emancypacyjnych. Starsze mniszki osiągają nirwanę, najwyższy cel w praktyce buddyjskiej, i z ogromnym zaangażowaniem opisują to doświadczenie. Dlatego też tekst ten jest niezwykle cennym źródłem nie tylko dla badań nad buddyzmem, ale również w dziedzinach takich jak religioznawstwo porównawcze, psychologia, socjologia, historia religii oraz kulturoznawstwo, a także *gender studies*.

Z recenzji dra hab. Krzysztofa Kosiora, prof. UMCS