Pamiętnik pani Hanki

Powieść Tadeusza Dołęgi-Mostowicza to fascynująca eksploracja życia wyższych sfer przedwojennej Warszawy, łącząca w sobie elementy kryminału z pełnym napięcia dramatem. Wielkomiejski blichtr, miłosne perypetie w kawiarniach, działalność szpiegowska oraz śmiałe działania detektywów stanowią tło dla afery związanej z kradzieżą tajnych dokumentów państwowych, szantażami i podsłuchami.

Dołęga-Mostowicz, jeden z najpopularniejszych autorów międzywojennej Polski, przedstawia w tej książce pamiętnik Hanki Renowickiej. Uważa on, że dokument ten doskonale oddaje obyczajowość i psychikę kobiet z wyższych sfer, stanowiący doskonały portret ich środowiska. W dobie, gdy sięgamy po liczne biografie i autobiografie osób z różnych warstw społecznych, pamiętnik Renowickiej oferuje unikatowy wgląd w życie elity, które formowało charakter epoki. Dołęga-Mostowicz podkreśla nadzwyczajną szczerość tych zapisków, porównując ją niemalże do wielkości dzieł pamiętnikarskich pokroju Jana Jakuba Rousseau.

Ta pełna wyrafinowania powieść nie tylko odsłania moralną i intelektualną pustkę elit, ale jednocześnie stanowi ostrzeżenie przed nadciągającymi niebezpieczeństwami. Jest to dzieło, które w subtelny sposób przemyca literacki autentyzm, mogący stać się cennym źródłem dla przyszłych historyków badających obyczaje pierwszej połowy XX wieku.