Pamiętnik

"Pamiętnik Janusza Korczaka" jest jednym z najważniejszych dokumentów opisujących życie w warszawskim getcie podczas drugiej wojny światowej. Janusz Korczak maluje żywy obraz wydarzeń dotyczących Domu Sierot, o którego istnienie walczył do samego końca. Część książki poświęcona jest również codzienności w getcie, poczynając od maja aż po 4 sierpnia 1942 roku, co stanowi dzień przed deportacją autora oraz jego podopiecznych do obozu zagłady w Treblince. Opowieść ta wzbudza głębokie emocje, przepełniona jest także refleksjami Korczaka, które, choć realistyczne, nie są pozbawione emocji. Dzieło to przybliża postać niezwykle oddanego pedagoga, ukazując wewnętrzne rozterki i uczucia osoby o wielkiej wrażliwości i szlachetności, stającej w obliczu niewyobrażalnej tragedii.