Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.
Nowa
Książka nowa.
Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.
Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.
Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.
Opella de Passione Domini cz.2
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
"Opella de Passione Domini" to jeden z nielicznych zachowanych cyklów dwunastu utworów muzycznych, które służyły jako oprawa medytacji pasyjnych w jezuickiej sodalicji Zwiastowania NMP we Wrocławiu. Słowa do wszystkich medytacji napisał Johannes Thamm (1719–1787), prefekt sodalicji, który kierował nią nawet po oficjalnym rozwiązaniu Towarzystwa Jezusowego na Śląsku w 1776 roku. Muzykę do recytatywów i arii najprawdopodobniej skomponował Anton Weigang (1751–1829), wyróżniający się kompozytor z końca XVIII i początku XIX wieku, związany z regionem Śląska i Ziemi Kłodzkiej. Obecna publikacja to rekonstrukcja zarówno tekstów, jak i muzyki, oparta na dwóch rękopiśmiennych kopiach przechowywanych niegdyś w klasztorze kanoników regularnych we Wrocławiu, które teraz można znaleźć w Bibliotece Uniwersyteckiej w Warszawie.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
"Opella de Passione Domini" to jeden z nielicznych zachowanych cyklów dwunastu utworów muzycznych, które służyły jako oprawa medytacji pasyjnych w jezuickiej sodalicji Zwiastowania NMP we Wrocławiu. Słowa do wszystkich medytacji napisał Johannes Thamm (1719–1787), prefekt sodalicji, który kierował nią nawet po oficjalnym rozwiązaniu Towarzystwa Jezusowego na Śląsku w 1776 roku. Muzykę do recytatywów i arii najprawdopodobniej skomponował Anton Weigang (1751–1829), wyróżniający się kompozytor z końca XVIII i początku XIX wieku, związany z regionem Śląska i Ziemi Kłodzkiej. Obecna publikacja to rekonstrukcja zarówno tekstów, jak i muzyki, oparta na dwóch rękopiśmiennych kopiach przechowywanych niegdyś w klasztorze kanoników regularnych we Wrocławiu, które teraz można znaleźć w Bibliotece Uniwersyteckiej w Warszawie.
