Odrodzenie Rzymu

W roku 476 ostatni cesarz Imperium Rzymskiego został obalony przez Odoakra, syna jednego z wojowników Attyli, a cesarskie insygnia zostały wysłane do Konstantynopola. Upadek ten oznaczał koniec zachodniorzymskiego imperium i podział jego ziem na nowe królestwa rządzone przez wcześniejszych barbarzyńców. Chociaż oficjalnie imperium przestało istnieć, marzenia o jego odrodzeniu nie zanikły. Na dawnych terenach Rzymu nadal żyli Rzymianie, którzy pielęgnowali swoje dziedzictwo i wartości cywilizacji, której byli częścią. Co więcej, dawni najeźdźcy nie tylko przyjęli rzymskie osiągnięcia, ale także aspiracje do przywrócenia jej dawnej świetności. Mimo że takie ambicje przyświecały trzem potężnym władcom, jak Teodoryk, Justynian i Karol Wielki, żaden z nich nie zdołał przywrócić potęgi starożytnego Rzymu. Autor książki zręcznie przedstawia skomplikowaną historię trzech postrzymskich imperiów, udowadniając, że ich miejsce w średniowiecznej Europie było już nie do odzyskania. Dopiero kiedy karolińscy władcy uporządkowali papiestwo i politykę frankijską, możliwe było powstanie nowego imperium, które przetrwało próbę czasu i trwało przez ponad tysiąc lat.