Od Lenina do Hitlera

Książka oferuje wnikliwy wybór pism jednego z czołowych publicystów II Rzeczypospolitej, uznanego badacza Bizancjum i reprezentanta ruchu syndykalistycznego, który głęboko analizował różnorodne aspekty faszyzmu, hitleryzmu, bolszewizmu oraz polskiej rzeczywistości po zamachu majowym. Autor umieszcza te analizy na tle kryzysu w Europie po I wojnie światowej oraz w kontekście nadciągającego, jak uważał, zmierzchu demokracji liberalnej. Ten inspirujący i zaskakujący Czytelnika zapis bada dylematy, przed jakimi stali myśliciele polityczni w jednym z najbardziej dynamicznych okresów XX wieku, poprzedzających wybuch II wojny światowej.

W Związku Radzieckim pod szyldem dyktatury proletariatu rządzi partia-zakon, wyraźnie oddzielona od reszty społeczeństwa. Ta elitarna grupa sprawuje kontrolę nad wszystkimi producentami oraz systemem wymiany, kształtując planową gospodarkę i starając się narzucić jej jak najszybsze tempo, aby Rosja mogła konkurować z innymi krajami w dziedzinie imperializmu gospodarczego i walczyć o dominację, którą kapitalistyczne imperia ekonomiczne sprawują nad światem. Wyizolowany socjalizm przekształcił się w intensywny, rosyjski faszyzm, który znalazł miejsce wśród reżimów dominujących w Europie Środkowej.

Faszyzm, pomimo swojej rewolucyjnej retoryki, nie dysponuje konstruktywnym światopoglądem, który mógłby zastąpić proste nacjonalistyczne slogany dyktatorów. Nie potrafi on rozwiązać problemów społecznych, wyeliminować konfliktów socjalnych ani ustabilizować sytuacji gospodarczej w opanowanych krajach. Dyktatura faszystowska nie jest w stanie zapanować nad siłami, które sama rozbudziła.