Obiecaj mi

<p>Zaczęło się od znajomych elementów: ufnej żony zdradzonej przez męża, chorego dziecka i ciężaru tragedii wciągającej niegdyś szczęśliwe życie w rozpacz. Na początku wydawało mi się to przewidywalne - myślałam, że już to kiedyś czytałam. Ale wtedy, gdy już traciłam nadzieję, pojawił się Matthew i wszystko się zmieniło.</p><p>Nagle „Obiecaj mi” stało się czymś więcej niż tylko historią o złamanym sercu i stracie. Przekształciła się w coś magicznego - opowieść o tajemnicy, odkrywaniu siebie i drugich szansach. Nie chodziło już tylko o romans; chodziło o głębokie sposoby, w jakie nieznajomy może wejść w czyjeś życie i zmienić całą jego rzeczywistość.</p><p>Beth, główna bohaterka, przekonała mnie do siebie już od pierwszej strony. Jest wojowniczką, jasną i prostą. Pomimo wszystkiego, co rzuca jej życie - zdradzającego męża, śmierci ukochanej osoby i miażdżącego strachu przed utratą dziecka - nie poddaje się. Jest surowa i prawdziwa, z chwilami zwątpienia, gniewu i wrażliwości, które sprawiają, że jest niezwykle wiarygodna. Podziwiałam jej odporność, zwłaszcza gdy pozwoliła sobie ponownie mieć nadzieję w obliczu tak wielkiego bólu.</p><p>Jest też Matthew, tajemniczy mężczyzna, który wkracza w jej życie właśnie wtedy, gdy najbardziej go potrzebuje. Nie jest on typowym bohaterem romantycznym. Tak, jest czarujący i miły, ale jest w nim jakaś nieziemska jakość - głębia, która go wyróżnia. Diagnozuje chorobę córki Beth, gdy nikt inny nie może. Zapewnia Beth stabilność finansową, by mogła odbudować swoje życie. Kocha ją bezinteresownie, troszczy się o jej córkę jak o własną, a jednak... zachowuje dystans. Ich związek jest więcej niż romantyczny; jest transformujący, uzdrawiający i głęboki.</p><p>Najbardziej pociągająca była dla mnie tajemnica otaczająca Matthew. Skąd on wie tak wiele o Beth i jej przyszłości? Dlaczego wydaje się zbyt dobry, by mógł być prawdziwy? Te pytania sprawiły, że nie mogłam się oderwać, przewracając stronę za stroną, by odkryć prawdę. A kiedy nadeszły odpowiedzi, były one zarówno nieoczekiwane, jak i głęboko satysfakcjonujące.</p><p>Jedną z rzeczy, które najbardziej podobały mi się w tej książce, było to, jak zrównoważyła emocje i mistycyzm. Evans pisze z prostotą, która wydaje się naturalna, ale łączy ją z momentami prawdziwego piękna i głębi. Relacja między Beth i Matthew jest tak delikatnie stworzona - jest pełna napięcia i powściągliwości, ale w każdej interakcji można wyczuć emocje. Walka o utrzymanie granic podczas poruszania się po ich niezaprzeczalnej więzi była jednym z najbardziej poruszających aspektów tej historii.</p><p>A potem jest zakończenie. Nie zdradzając zbyt wiele, powiem tylko, że pozostawiło we mnie słodko-gorzki ból - mieszankę smutku i nadziei, która utrzymywała się długo po zamknięciu książki. Nie jest to idealne szczęście, ale jest prawdziwe i znaczące w sposób, który wydaje się zasłużony.</p><p>„Obiecaj mi” to jedna z tych rzadkich książek, które skradają się do ciebie. Zaczyna się niepozornie, niemal zwyczajnie, ale potem wciąga i nie chce puścić. To opowieść o miłości, ale także o zaufaniu, odkupieniu i sposobach, w jakie ludzie mogą się nawzajem leczyć. To opowieść o uczeniu się, jak porzucić przeszłość i przyjąć możliwości przyszłości.</p><p>Kiedy skończyłam, siedziałem cicho przez chwilę, po prostu chłonąc to wszystko. Czułam się pełna nadziei, pocieszona i dziwnie podniesiona na duchu. To rodzaj książki, która pozostaje z tobą, jak ciepłe wspomnienie, do którego wracasz, gdy potrzebujesz odrobiny światła.</p>