O wolności w czasach niewoli

Podczas upadku Rzeczypospolitej, Polska była krajem zbudowanym na zasadach republikanizmu, traktowanego jako najlepszy system chroniący najważniejszą wartość człowieka – wolność. Republikańska natura Rzeczypospolitej oraz jej polityczny naród zostały rozczłonkowane pomiędzy monarchie absolutne i despotyczne, które nie uznawały wolności obywatelskiej. Dlatego kolejne pokolenia Polaków nieustannie upominały się o z powrotem utraconą na początku XIX wieku wolność.

Gdy czytamy teksty opracowane przez polskich publicystów i pisarzy, zauważamy, że mimo współczesnych trudności w definiowaniu narodu i nacjonalizmu, największy wysiłek intelektualistów skierowany był na budzenie, kształtowanie i umacnianie więzi narodowych zarówno na poziomie emocji, jak i wiedzy. Dzięki temu pojęcie narodu polskiego nie było tylko pustym frazesem.

Książka ta gromadzi teksty będące rezultatem długoletnich badań nad polskimi elitami intelektualnymi i politycznymi podczas okresu rozbiorowego zniewolenia.