O Wilku, który bał się własnego cienia

Moje dziecko ma trzy lata i naprawdę nie mam pojęcia jak będzie wyglądał świat za dekadę, kiedy będzie już w szkole – wszędzie smartfony, telewizja czy internet – wydaje się, ze cyfryzacja świata nabiera rozpędu i pcha ludzkość w kierunku zupełnie nieodgadnionym. Dokładam zatem wielu starań, aby moje dziecko od najmłodszych lat pielęgnowało w sobie zainteresowanie literaturą, zwłaszcza, ze to co się dzieje aktualnie w systemie edukacji woła o pomstę do nieba – kolejne zmiany, kolejne lektury sprzed wieków wpisywane do kanonu lektur, książki zamiast ciekawić i rozpalać wyobraźnie, co raz częściej wydaja się budzić niechęć w młodym pokoleniu. Lallemand Orianne stworzyła znakomita serie książek, łącznie trzynaście, a każda z nich zaczyna się słowami “O Wilku, który....” - w domu mamy piec książeczek łącznie, każda z nich opowiada o innych przygodach tytułowego bohatera, każda również uczy i bawi jednocześnie co w oczach matki jest szalenie ważne ? Jeśli chodzi o naukę, to mój syn po tygodniu czytania ksiazeczki o Wilku zaczął odpowiadać jak bohater na łamach swojej ulubionej bajki, zasób słownictwa widocznie skoczył ? Co zaś się tyczy zabawy, to bajka czytana nawet przez kolejne wieczory nie tylko się nie nudzi, ale niezmiennie wywołuje uśmiech, głownie za sprawa dość nieporadnego Wilka, który bardzo chce poznać świat wokół siebie, ale... jednocześnie się tego boi okrutnie ? Doskonalą lekcja życia dla dzieci, aby pokonywać własne ograniczenia, spojrzeć lękom prosto w oczy i sięgać po marzenia! ? 

“O Wilku, który bał się własnego cienia” to opowieść o tytułowym bohaterze, który będąc małym Wilkiem bał się dosłownie wszystkiego - usłyszał hałas za oknem, od razu kulił ogon pod siebie! Zobaczył własny dzień? Nogi za pas i ucieczka przed siebie! ? Już sam fakt, ze opowieść ta dotyczy Wilka, zwierzęta raczej utożsamianego z siłą i sprytem daje do myślenia, ale właśnie taki był pomysł na całą serię w oczach autorki, Lallemand Orianne ? Pierwszy raz o książeczkach o Wilku usłyszałam na osiedlowym placu zabaw, kilka zaprzyjaźnionych mam chwaliło bajki i okazało się, ze większość Maluchów zna ta postać z czytania przed snem, akurat szukałam nowych pomysłów na literackie pomysły z uwagi na fakt, ze mój Julian co raz więcej rozumie literek, co raz częściej tez składa je w wyrazy i zdania, bardziej wymagające bajki miały rozwijać umiejętność czytania i zasób słownictwa. “O Wilku, który.... “ znakomicie się w tym zakresie sprawdził, książka nie tylko zawiera ciekawe ilustracje, ale przede wszystkim przedstawia interesującą historię - moje dziecko utożsamia się z głównym bohaterem i sporo od niego się uczy, jednocześnie recenzowana książeczka z powodzeniem sprzyja dobrej zabawie, wywołuje dużo radości i uśmiechu na buzi! ?