O książkach, ludziach i sztuce

Zbiór prezentuje różnorodne teksty Ryszarda Kapuścińskiego, pisane od lat 70. XX wieku do końca jego życia. Kolekcja ta wyróżnia się wielością form, takich jak artykuły z prasy codziennej i literackiej, wprowadzenia czy posłowia do książek innych autorów oraz niepublikowane wcześniej opinie dla wydawnictw. Kapuściński ocenia tu reportaże młodych autorów, doradza polskim wydawnictwom ciekawe zagraniczne tytuły i dzieli się refleksjami na temat książek historycznych i poezji.

Autor koncentruje się na osobach z jego otoczenia, takich jak uznani reporterzy, tłumacze, fotografowie i malarze, wspominając przyjaciół jak Marian Brandys, Leopold Unger, Stefan Bratkowski czy Kazimierz Dziewanowski. Z nostalgią przywołuje również pamięć o tych, którzy odeszli, jak Agnieszka Osiecka, Jerzy Giedroyc i Bolesław Wierzbiański.

Kapuściński ujawnia także swoje pasje wykraczające poza dziedzinę reportażu, takie jak malarstwo, fotografia i film. Wiele tekstów ma formę esejów poświęconych literaturze, sztuce reportażu, historii oraz polityce, co podkreśla szerokie spektrum jego zainteresowań i głębokość refleksji.