O krok za daleko

Simon Greene i jego żona Ingrid prowadzą nieco uprzywilejowane życie klasy średniej, wraz z trójką swoich dzieci: Samem, Anyą i Paige. Dzieci miały wszystko, co potrzebne do dobrego życia, lecz podczas gdy mama i tata byli zajęci prowadzeniem swojego idealnego żywotu, Paige zagubiła się i poszła w złą stronę. Wpadła w świat narkotyków, dilerów, przestępców i agresywnego chłopaka. To mroczny i niebezpieczny świat, ukryty przed warstwami, w których poruszają się Greeneowie. Lecz Simon i Ingrid będą musieli zetknąć się z ludźmi i warunkami, o których istnieniu nie mieli pojęcia. Zniknięcie Paige sprawi, że będą musieli pokonać własne słabości. Pytanie, czy ich działania mają sens, jeśli córka wydaje się nie chcieć być odnalezioną.

Dla mnie Harlan Coben w najlepszym wydaniu - mistrz nad mistrzami. Zgrabna i zabawna narracja odsłania ogromne rodzinne tajemnice i każe zadać sobie pytanie, na ile naprawdę znamy tych, którzy są nam najbliżsi. Akcja rozpoczyna się już na pierwszej stronie, a sceną dla niej jest nowojorski Central Park. To właśnie tutaj Simon odnajduje Paige, w złym stanie, wątłą, wydającą się tylko cieniem samej siebie. Dochodzi do bójki między Simonem a chłopakiem Paige, handlarzem narkotyków, po której Paige ponownie znika. Wkrótce potem jej chłopak zostaje znaleziony martwy, potraktowany ze szczególnym okrucieństwem. Automatycznie podejrzewamy Simona i Paige, ale czy to naprawdę któreś z nich? Oprócz głównego wątku fabularnego, istnieje również wątek poboczny, który nie tylko dodaje znacząco na ciekawości, strachu i napięciu, ale również prowadzi do zaskakujących wniosków.

Sytuacja związana z uzależnieniem Paige odnosi się do rzeczywistości. Historie takie jak ta rozgrywają się w wielu zwykłych domach na całym świecie. Rodzice w desperacji czynią, co tylko mogą, aby odzyskać swoje dziecko ze szponów narkomanii i okrutnego otoczenia. W przypadku książki, Ingrid i Simon muszą sami wejść do tego niebezpiecznego świata.

Harlan Coben jest znany ze swoich zakręconych fabuł i to właśnie przyczynia się do jego reputacji jako mistrza w swoim fachu. Naturalnie więc mieliśmy wiele zwrotów akcji, a koniec końców wszyscy byliśmy zaskoczeni. Coben po raz kolejny gra na naszych emocjach i angażuje nasze umysły do wytężonej pracy.

"Wszyscy wartościowi ludzie w jakimś okresie uważają, że są nieciekawi i do niczego się nie nadają, tak to już jest"

„Zło zostaje. Nie odchodzi. Może je pan zakopać, a ono i tak wydostanie się spod ziemi. Może je pan wyrzucić do oceanu, a ono wypłynie i wróci do pana z falą pływową”

Coben po raz kolejny pozwala zanurzyć się w historię pełną emocji przyprawiających o gęsią skórkę. Wie też jak napisać interesujące postaci i pociągnąć ich drogę przez powieść. Nie było łatwym odkładać "O krok za daleko" na półkę.

Myślę, że jest to historia, która w szczególności poruszy czytelników z dziećmi. W książce za zaginioną uznaje się córkę Simona Greena, Paige. Z początku pochłaniają ją narkotyki i związek, w którym wydaje się być ofiarą przemocy. Następnie jej chłopak zostaje znaleziony martwy, a po samej Paige nie ma już śladu życia. Czy to ona zabiła swojego chłopaka i postanowiła uciec? Czy może ucieka ona przed mordercą, który chce zabić również ją? Bardzo współczułam Simonowi Greeneowi, który poszukuje swojej zaginionej córki. Jego ból i strach wydawał się tak prawdziwy i dotykający, że momentami miałam łzy w oczach. Lektura książki naprawdę dotknęła mnie na poziomie emocjonalnym i zapewniła wymagane w tym gatunku dreszcze emocji.

Jeśli jesteście niezaznajomieni z twórczością Cobena, trzeba zaznaczyć, że jest on bardziej tradycyjnym pisarzem thrillerów. Oznacza to, że preferuje on dynamiczne fabuły, w których gra toczy się o wysoką stawkę, w przeciwieństwie do spokojniejszych thrillerów, które stały się popularne w ostatnich latach. Piszę o tym, ponieważ widziałem kilka komentarzy o fabule, która ma być "nierealistyczna". Po prostu takim twórcą jest Harlen Coben.

Atmosfera w książce zagęszcza się z każdą stroną. Simon odkrywa nowe, dziwne wątki tajemnicy, wijące się przez cały kraj i być może prowadzące wiele lat wstecz do starego sekretu. Zaczęłam kwestionować wszystkich. Im więcej Simon odkrywa, tym więcej rodzi się pytań. Czy jego córka ma jakiś mroczny sekret? Czy może jej chłopak albo żona Simona? Uwielbiam oszczędność Cobena w ewidentnych wskazówkach.

Cóż, nie wiem jak inni, ale bawiłam się fantastycznie. Szybkie tempo, dramatyzm i zaskoczenia są receptą na dobry thriller.

Simon Greene i jego żona Ingrid prowadzą nieco uprzywilejowane życie klasy średniej, wraz z trójką swoich dzieci: Samem, Anyą i Paige. Dzieci miały wszystko, co potrzebne do dobrego życia, lecz podczas gdy mama i tata byli zajęci prowadzeniem swojego idealnego żywotu, Paige zagubiła się i poszła w złą stronę. Wpadła w świat narkotyków, dilerów, przestępców i agresywnego chłopaka. To mroczny i niebezpieczny świat, ukryty przed warstwami, w których poruszają się Greeneowie. Lecz Simon i Ingrid będą musieli zetknąć się z ludźmi i warunkami, o których istnieniu nie mieli pojęcia. Zniknięcie Paige sprawi, że będą musieli pokonać własne słabości. Pytanie, czy ich działania mają sens, jeśli córka wydaje się nie chcieć być odnalezioną.

Dla mnie Harlan Coben w najlepszym wydaniu - mistrz nad mistrzami. Zgrabna i zabawna narracja odsłania ogromne rodzinne tajemnice i każe zadać sobie pytanie, na ile naprawdę znamy tych, którzy są nam najbliżsi. Akcja rozpoczyna się już na pierwszej stronie, a sceną dla niej jest nowojorski Central Park. To właśnie tutaj Simon odnajduje Paige, w złym stanie, wątłą, wydającą się tylko cieniem samej siebie. Dochodzi do bójki między Simonem a chłopakiem Paige, handlarzem narkotyków, po której Paige ponownie znika. Wkrótce potem jej chłopak zostaje znaleziony martwy, potraktowany ze szczególnym okrucieństwem. Automatycznie podejrzewamy Simona i Paige, ale czy to naprawdę któreś z nich? Oprócz głównego wątku fabularnego, istnieje również wątek poboczny, który nie tylko dodaje znacząco na ciekawości, strachu i napięciu, ale również prowadzi do zaskakujących wniosków.

Sytuacja związana z uzależnieniem Paige odnosi się do rzeczywistości. Historie takie jak ta rozgrywają się w wielu zwykłych domach na całym świecie. Rodzice w desperacji czynią, co tylko mogą, aby odzyskać swoje dziecko ze szponów narkomanii i okrutnego otoczenia. W przypadku książki, Ingrid i Simon muszą sami wejść do tego niebezpiecznego świata.

Harlan Coben jest znany ze swoich zakręconych fabuł i to właśnie przyczynia się do jego reputacji jako mistrza w swoim fachu. Naturalnie więc mieliśmy wiele zwrotów akcji, a koniec końców wszyscy byliśmy zaskoczeni. Coben po raz kolejny gra na naszych emocjach i angażuje nasze umysły do wytężonej pracy.

"Wszyscy wartościowi ludzie w jakimś okresie uważają, że są nieciekawi i do niczego się nie nadają, tak to już jest"

„Zło zostaje. Nie odchodzi. Może je pan zakopać, a ono i tak wydostanie się spod ziemi. Może je pan wyrzucić do oceanu, a ono wypłynie i wróci do pana z falą pływową”

Coben po raz kolejny pozwala zanurzyć się w historię pełną emocji przyprawiających o gęsią skórkę. Wie też jak napisać interesujące postaci i pociągnąć ich drogę przez powieść. Nie było łatwym odkładać "O krok za daleko" na półkę.

Myślę, że jest to historia, która w szczególności poruszy czytelników z dziećmi. W książce za zaginioną uznaje się córkę Simona Greena, Paige. Z początku pochłaniają ją narkotyki i związek, w którym wydaje się być ofiarą przemocy. Następnie jej chłopak zostaje znaleziony martwy, a po samej Paige nie ma już śladu życia. Czy to ona zabiła swojego chłopaka i postanowiła uciec? Czy może ucieka ona przed mordercą, który chce zabić również ją? Bardzo współczułam Simonowi Greeneowi, który poszukuje swojej zaginionej córki. Jego ból i strach wydawał się tak prawdziwy i dotykający, że momentami miałam łzy w oczach. Lektura książki naprawdę dotknęła mnie na poziomie emocjonalnym i zapewniła wymagane w tym gatunku dreszcze emocji.

Jeśli jesteście niezaznajomieni z twórczością Cobena, trzeba zaznaczyć, że jest on bardziej tradycyjnym pisarzem thrillerów. Oznacza to, że preferuje on dynamiczne fabuły, w których gra toczy się o wysoką stawkę, w przeciwieństwie do spokojniejszych thrillerów, które stały się popularne w ostatnich latach. Piszę o tym, ponieważ widziałem kilka komentarzy o fabule, która ma być "nierealistyczna". Po prostu takim twórcą jest Harlen Coben.

Atmosfera w książce zagęszcza się z każdą stroną. Simon odkrywa nowe, dziwne wątki tajemnicy, wijące się przez cały kraj i być może prowadzące wiele lat wstecz do starego sekretu. Zaczęłam kwestionować wszystkich. Im więcej Simon odkrywa, tym więcej rodzi się pytań. Czy jego córka ma jakiś mroczny sekret? Czy może jej chłopak albo żona Simona? Uwielbiam oszczędność Cobena w ewidentnych wskazówkach.

Cóż, nie wiem jak inni, ale bawiłam się fantastycznie. Szybkie tempo, dramatyzm i zaskoczenia są receptą na dobry thriller.