Nowa biologia

W burzliwych latach 80. XX wieku nowe możliwości technologiczne dały początek rewolucji w dziedzinie biologii, umożliwiając klonowanie genów i rozpoznawanie poszczególnych sekwencji genetycznych. Ten okres entuzjazmu wydawał się triumfem nauki o życiu, otwierając przed biologami drzwi do modyfikacji genetycznych roślin i zwierząt. Chociaż te osiągnięcia miały zmienić nasze poglądy na temat istoty życia, ich wpływ okazał się zaskakująco różny od oczekiwań. Jednym z pierwszych zaskoczeń było odkrycie, jak niewiele genów posiadamy. Kolejnym, jeszcze bardziej zdumiewającym wnioskiem była obserwacja, że różnorodność struktur ciała między rozmaitymi grupami zwierząt niekoniecznie oznacza różnicę na poziomie genetycznym. Dodatkowo, niektóre gatunki roślin dysponują większą liczbą genów niż ludzie. Tradycyjna teoria mechanistyczna, zakładająca, że wszelkie zjawiska dziedziczenia są determinowane przez genetykę utożsamianą z DNA, została zakwestionowana przez Autora, który przedstawił hipotezę formatywnej przyczynowości. Według tej koncepcji, istoty żywe dziedziczą także pola morficzne swoich przodków należących do tego samego gatunku, co ma miejsce dzięki rezonansowi morficznemu, a nie poprzez geny.