Nikt nie ocali się sam

Historia zmysłów i emocji rozgrywająca się między Delia a Gaetano, dwojgiem ludzi, którzy jeszcze niedawno sami wyznaczali sobie granice moralne, lecz odnaleźli się po ich przekroczeniu. Kiedyś byli parą, lecz teraz są w trakcie nauki życia osobno. Gaetano przeniósł się do nowego mieszkania, pozostawiając Delię wraz z ich dziećmi, Cosmo i Nico, w dawnym wspólnym domu. Krótką chwilę po rozpadzie związku postanawiają spotkać się na kolacji w restauracyjnym ogródku.

Delia i Gaetano to młodzi dorośli, którzy mają przed sobą jeszcze wiele możliwości, by zacząć od nowa. Wiek pomiędzy trzydziestką a czterdziestką daje im szansę na ponowne odkrywanie siebie. Chociaż poszukują spokoju, fascynują ich nieznane przygody i nowe doświadczenia, które budzą w nich impulsywność oraz intensywne emocje. Mimo to nie wiedzą, co poszło nie tak w ich związku, ani jakie popełnili błędy. Ich wcześniejsza namiętność i obecna złość pozostają nadal blisko siebie, stanowiąc nieodłączny element ich relacji.

Oboje dorastali w świecie, gdzie wydawało się, że wszystko już zostało powiedziane. Choć rozmawiają, brak im odpowiednich słów, by wyrazić swoją samotność, pochwyconą z głębin emocjonalnej niewiedzy. Czasami docierają do sedna bolesnych wspomnień, a wtedy na pozornie spokojnej scenie restauracyjnego ogródka odgrywa się klasyczny dramat miłości i jej braku.

Powieść ta została zekranizowana przez Sergio Castellitto w 2015 roku i zdobyła uznanie m.in. dzięki recenzjom takim jak: „Arcydzieło o niszczeniu tego, co doskonałe” od Corriere della Sera oraz „Portret prostej, bezlitosnej ordynarności” z Il Messaggero.