Nigdy więcej sami. Przygoda Wiary i Światła

Wspólnota Wiara i Światło (Foi et Lumière) w 2011 roku celebrowała czterdziestolecie swojego istnienia, przypominając o niezwykłym początku swojej działalności – pierwszej pielgrzymce do Lourdes w 1971 roku, której celem było zjednoczenie osób z niepełnosprawnościami i ich rodzin w odpowiedzi na ich poczucie izolacji. Marie-Hélène Mathieu dzieli się swoimi wspomnieniami i przemyśleniami na temat inspiracji i motywacji, które napędzały tę inicjatywę, a także doświadczeń rodzin dotkniętych niepełnosprawnością. Opisuje, w jaki sposób ci „najmniejsi” wpływają na nasze życie i jak Kościół zareagował na tę inicjatywę. Po raz pierwszy otwarcie opowiada o idei przewodniej wspólnoty, życiu w ramach tej grupy oraz czterech dekadach poświęcenia miłości dla najsłabszych. W narrację wplata poruszające anegdoty i refleksje, które ukazują głębię emocji. Radość z obecności 1650 wspólnot Wiary i Światła, działających w osiemdziesięciu krajach, powinna być dostępna dla wszystkich. Bóg, będący źródłem tego rozwoju, ukazuje swoją bliskość niezależnie od naszych ograniczeń i zasobów.

Wiara i Światło reprezentuje również proroczy ruch, który nie koncentruje się na przepowiadaniu przyszłości, lecz proponuje wizję zbawienia dla ludzi w świecie pełnym podziałów, niesprawiedliwości, przemocy i egoizmu, gdzie wiele osób boryka się z osamotnieniem. Wskazuje drogę, która choć może nie jest najkrótsza, otwiera nasze serca na ludzi bardziej wrażliwych. Zachęca do porzucenia dążenia do rywalizacji i walki o pierwszeństwo, kierując nas ku jedności i budowaniu wspólnot opartych na miłości i pokoju. Przesłanie Jeana Vaniera, zawarte we wprowadzeniu, podkreśla wagę tej misji.