Nie pozwolę ci zniknąć

Grzegorz Zalewski w swojej książce zabiera nas w podróż przez świat męskiej żałoby, ukazując, jak wielkim tabu jest w naszej kulturze temat straty. Znany jako inwestor giełdowy, przyzwyczajony do zarządzania ryzykiem zawodowym, staje w obliczu osobistego dramatu, na który przygotowania brakło. W geście desperacji pisze wiadomości do zmarłego syna, tworzy rymowankę o pogrążonych w żalu rodzicach, a zamiast uczestniczyć w biznesowych spotkaniach, wybiera obserwowanie ptaków. W tej książce relacja między pogrążonymi w żałobie rodzicami jest skomplikowana i pełna kontrastów — jedno szuka znaków we snach, drugie wybiera trzeźwe podejście. Mimo bycia razem, każde z nich przechodzi przez stratę na swój sposób.

Zalewski stworzył dzieło, które jest niezwykle szczere i mocno dotykające sedna smutku. To książka, która jest potrzebna i mówi o rzeczach trudnych w sposób bezpośredni.

Czytając tę książkę, na myśl przywodzi film "Godziny", inspirowany "Panią Dalloway" Virginii Woolf. Pojawia się pytanie, jak poradzić sobie ze stratą bliskiej osoby, kiedy życie wydaje się nie do wytrzymania. Zalewski nie oferuje jednoznacznych odpowiedzi, lecz pokazuje różnorodność emocji i aspektów związanych z żałobą, nie unikając najciemniejszych momentów. To osobista, mocna i pięknie napisana pozycja.