(Nie) poszła za Niemca

Małżeństwa mieszane, szczególnie polsko-niemieckie, nieustannie napotykają na liczne wyzwania wynikające z obciążenia historycznego i kulturowego. Relacje te, choć nacechowane głębokimi emocjami, od zawsze podlegały presji wynikającej z negatywnych stereotypów i wzajemnych uprzedzeń. Od samego początku związku, pary te muszą stawić czoła pytaniom, które wydają się nie mieć bezpośredniego związku z ich uczuciem. Otoczenie często oczekuje wyjaśnień: dlaczego wybrali właśnie ją (Polkę) lub jego (Niemca), jak gdyby nie istnieli odpowiedni partnerzy wewnątrz własnej narodowości?

Te wątpliwości nie są nowe. Od pokoleń zarówno rodziny, jak i znajomi oraz różne społeczności po obu stronach granicy, wyrażają swoje zdanie na ten temat. Analizując literaturę, zarówno niemiecką z końca XIX wieku, osadzoną w realiach Prowincji Poznańskiej, jak i teksty z okresu międzywojennego z Górnego Śląska, zauważamy, że małżeństwa takie były często postrzegane z dużą dozą niechęci. Autorzy tamtego czasu przewidywali najgorsze scenariusze: zdradę wartości narodowych, utratę potomstwa na rzecz drugiej strony, a nawet naruszenie "czystości" rasowej.

Nawet w czasach socjalistycznych, gdy państwo NRD promowało przyjazne relacje z Polską, obawy związane z mieszanymi małżeństwami pozostawały żywe wśród rodziców i społeczności, podsycając ich lęki i niepewności dotyczące przyszłości takich związków.