Mózg chce więcej. Dopamina. Naturalny dopalacz

Oto opis książki, który wciąga poprzez fascynujące odkrycia o pojedynczej cząsteczce chemicznej w mózgu, odpowiedzialnej za popychanie nas w stronę nieosiągalnych celów – niezależnie od tego, czy marzymy o locie na Księżyc, sięgnięciu po solniczkę na drugim krańcu stołu czy poszukiwaniu absolutu. Ta samoistna substancja skłania do nieustannego dążenia do nowych wyzwań, będąc zarazem źródłem inspiracji i, w skrajnych przypadkach, obłędu.

W miłości, gdy znaleźliśmy tę jedyną osobę, której szukaliśmy całe życie, dlaczego okres „miodowego miesiąca” nie trwa bez końca? Książka eksploruje rolę cząsteczek chemicznych, które kierują pragnieniem bliskości i zakochiwania się, a także wyjaśnia, dlaczego wszystko z czasem staje się mniej fascynujące.

Jeśli chodzi o narkotyki, to głębokie pragnienie nowych doświadczeń często wygrywa z rozsądkiem, prowadząc do destrukcyjnego pociągu do ryzykownych zachowań, za co odpowiedzialna jest właśnie dopamina.

Kontrola jest kolejnym aspektem życia, gdzie zastanawiamy się, do jakiego stopnia jesteśmy gotowi się posunąć, by zapanować nad naszym otoczeniem – znowu dopamina odgrywa kluczową rolę w tym procesie.

Naturalnie książka również bada związki między twórczością a szaleństwem. Mówi o zagrożeniach i korzyściach dla osób o wyjątkowo podatnych umysłach, które przełamują bariery dzięki wpływowi dopaminy.

W kontekście polityki, książka zadaje pytanie, dlaczego nie potrafimy się zgodzić, sugerując zaskakujące zależności, jak chociażby wpływ środków do dezynfekcji rąk na nasze poglądy polityczne.

Wreszcie, w kwestii postępu, czytamy o scenariuszu, w którym dopamina, która niegdyś służyła przetrwaniu ludzi pierwotnych, może teraz prowadzić do zagłady współczesnego społeczeństwa. Historia opowiada o jej wpływie na osobistości takie jak Mick Jagger, Bob Dylan, Brian Wilson, John Nash, Albert Einstein, i Friedrich Kekulé, ukazując różne aspekty oddziaływania tej tajemniczej cząsteczki.