Mój przyjaciel Stefan

Poznałam Stefana po raz pierwszy, kiedy oglądałam program przyrodniczy w telewizji. Nasze drogi ponownie się skrzyżowały przed sklepem, gdzie pomogłam mu zebrać zakupy z chodnika, gdy jego torba niespodziewanie pękła. Przez pewien czas Stefan zarabiał, wykonując otwory wierceniem, jednak z czasem ta praca zaczęła go męczyć, a nocami nawiedzały go sny o dziurach. Jesteśmy dobrymi przyjaciółmi i nasze relacje są pełne ciepła i zrozumienia.

Dagens Nyheter opisuje tę historię jako "najbardziej codzienną codzienność i kompletny odlot!", podczas gdy stgta Correspondenten dostrzega jej oryginalność i urok.