Misia i jej mali pacjenci. Tajemnice lasu

W minionym tygodniu świętowaliśmy urodziny córki - imprezka była udana, babcie i dziadkowie zjawili się tłumnie i prezentów również nie brakło ? Wśród nich zabawki i bajki, córka jedno i drugie ceni ponad wszystko inne i poczytuje to sobie za zasługę, bowiem od urodzenia towarzysza nam książki i zmieniają się tylko ich bohaterowie ? Wrzesień okazał się również ważnym miesiącem z uwagi na rozpoczęcie etapu przedszkolaka. Córka miała obawy czy znajdzie przyjaciół w grupie dzieci, okazały się one jednak zupełnie nieuzasadnione i mojego dziecko codziennie w drodze powrotnej z przedszkola opowiada kolejne niesamowite historie – niedawno maluchy były na spacerze wokół budynku i zbierały tam kasztany, które aktualnie mam w domu niemal wszędzie, córka usłyszała od koleżanki, ze dzięki nim będzie miała szczęście ?  

 
Książka “Misia i jej mali pacjenci. Tajemnice lasu" to kolejna odsłona z serii “Misia i jej mali pacjenci”, gdzie Aniela Cholewińska-Szkolik przybliża najmłodszym czytelnikom postać rezolutnej Misi – kim jest ta dziewczynka, która z takim rozmachem zdobyła sobie przyjaźń milionów dzieci w naszym kraju? Autorka miała pomysł prosty, choć genialny - mała, ruda dziewczynka z piegami, która posiada magiczny talent do rozmów ze zwierzętami, czy to nie brzmi aby znajomo? Połączenie bajem dobrze znanych z dzieciństwa, czyli przygód Doktora Dolittle oraz Pippi Pończoszniczki, czyli czerpanie pełnymi garściami z skandynawskich rozwiązań i przeniesienie ich na rodzimy grunt okazało się strzałem w dziesiątkę ? Za popularnością całej serii kryje się przede wszystkim treść proponowana przez autorkę - Aniela Cholewińska-Szkolik często podkreśla w udzielanych wywiadach, ze jej celem jest przybliżenie piękna natury dzieciom, aby zrozumiały, ze mogą w niej szukać spokoju oraz inspiracji dla własnych, życiowych doświadczeń ? Tytułowa bohaterka ma oczy dookoła głowy, zawsze prezentuje postawę ukierunkowana na pomoc niesioną innym – a to wróblem ma złamane skrzydło, a to kotem jest zmarznięty i przestraszony, innym razem dzielna dziewczynka udzieli pomocy foce nad morzem, gdzie wybrała się z rodzicami świętować urodziny, wiadomo jednak: są sprawy ważne i ważniejsze, a najważniejsze dla Misi jest ratować biedne zwierzątka ?  
 
Książeczki z serii “Misia i jej mali pacjenci” bawią i uczą jednocześnie, nie tylko dzieci ale również ich rodziców! ? Na swoim przykładzie mogę przyznać, ze sporo dowiedziałam się m.in. o wilkach czy muflonach, Misia bowiem zwiedza z rodzicami zarówno rejony gór jak i morza, a nawet miała przy okazji jednej z bajek należących do serii wybrać się z dziadkiem Tadkiem do Puszczy Białowieskiej w poszukiwaniu prawdziwych żubrów ? Opowieści są pisane w ten sposób przez Anielę Cholewińską-Szkolik, aby opisywały zarówno pozytywne jak i negatywne doświadczenia swoich bohaterów, wszystkie kończą się jednak dobrze i tytułowa bohaterka znajduje sposób aby pomoc potrzebujących w swojej “Klinice Lipowej” ?  

Czytając książkę “Misia i jej mali pacjenci. Tajemnice lasu" miałam wrażenie, ze Aniela Cholewińska-Szkolik przedstawia moja własna historię dzieciństwa ? Oto bowiem okazuje się, ze Misia, tytułowa bohaterka książki, rozpoczyna nowy rok szkolny i od razu bierze się za ważny projekt z przyrody, związany ze śmieciami w pobliskim lesie ? Pamiętam z czasów szkolnych, ze co roku organizowany był dzień “Sprzątania ziemi”, gdzie poczatkowo oznaczało to dla wszystkich dzieci po prostu dzień wolny od zajęć szkolnych, który można było spędzić na świeżym powietrzu z workiem na świecie w rękach. Później jednak rozmawiałam z mama, która wyjaśniła mi idee całego pomysłu i nawet jak dziś wybieram się do lasu, to kieruje się zasada w myśl której, choćby jeden papierek podniesiony z ziemi i przyniesiony z lasu pomaga zadbać o nasza planetę, również w imieniu tych, którzy bezmyślnie śmiecą i za nic mają nie tylko zasady dobrego wychowania, ale również obowiązujące prawo!  
 
Książka “Misia i jej mali pacjenci. Tajemnice lasu" to urocza opowieść autorki o tytułowej bohaterce i jej przyjaciółce, które jako swoje domowe zadania wybierają temat “Jak usunąć śmieci z lasu”. Dziewczynki zastanawiają się nad powodami, dla których ludzie idąc do lasu i wyrzucają śmieci, mamy wiec okazje przeczytać, ze zwykle kieruje nimi lenistwo i brak wrażliwości na dbanie o las jako dobro wspólne wszystkich mieszkańców naszej planety, nie tylko ludzi, ale przede wszystkim zwierzątek, które w tym lesie maja swój dom i swoje życie. Córka tak wzięła sobie do serca przekaz i morał bajki, ze teraz idąc przez park chce biec i podnosić każdy napotkany papierek – cierpliwie tłumacze, ze wymaga to jednocześnie rękawiczek ochronnych, kto jednak zna zapał jakim dziecko potrafi emanować gdy się na czymś skupi ten wie, ze nie jest łatwo wtedy dbać o bezpieczeństwo ?  
 
Recenzowana książka ma 48 stron i została wydana przez wydawnictwo Zielona Sowa – w moich oczach ludzie tam zatrudnieni wykonali świetna robotę w zakresie ilustracji oraz zamieszczonych w bajce treści, które przypominają najpiękniejsze wydania bajek Hansa Christniana Andersena ?