Milczenie nocy

Złowieszczy nastrój otaczał stary, zrujnowany dom, a deszcz wpadający pod kątem tylko potęgował pesymistyczne wrażenie tej ziemistej budowli. Jesień w Siglufjörður nie była typową porą roku, ale raczej specyficznym stanem umysłu. Zimą szybko pokrywało wszystko ciemności jeszcze we wrześniu lub na początku października, jakby jesień gdzieś zatraciła się na północnych szlakach.

Herjólfur, policjant z Siglufjörður, z biegiem czasu przestał tęsknić za reykjawicką jesienią z dzieciństwa. Odkrył natomiast uroki lata na północy, gdzie dni są nieskazitelnie jasne, oraz zimę, której mrok spowija niczym łagodny koc. To właśnie w jednym z takich domów, w środku nocy, inspektor Herjólfur został śmiertelnie postrzelony. Przybył tam, zastępując swojego współpracownika Ariego Thóra.

Kolejne wydarzenia szybko przybierają dramatyczny obrót. Ginie kolejna osoba, a w internecie pojawiają się przecieki z dochodzenia. Informacje te sugerują, że ktoś posiada szczegółową wiedzę o sprawie, będąc blisko policji lub ofiary, co kieruje uwagę śledczych ku tajemniczemu światu miejscowej elity.

Siglufjörður to małe rybackie miasteczko na północy Islandii, które przypomina pułapkę. Zatopione w głębokim fiordzie, rzadko cieszy się promieniami słońca. Zimą, podczas nocy polarnej, ciemność staje się przytłaczająca. W tej zamkniętej społeczności wszyscy wszystko o sobie wiedzą i wszyscy milczą. Brakuje zaufania, zwłaszcza wobec obcych, takich jak młody policjant, były kandydat na księdza i filozofa Ari Thór Arason.

Mimo że życie Ariego Thóra ciągle wydaje się być w zawieszeniu, nie spoczywa on na laurach i nieustannie dąży do odkrycia prawdy, która zaczyna odsłaniać swoją ponurą naturę.