Mikro- i makroekonomiczne aspekty tworzenia dobrobytu

Pomiar dobrobytu społecznego jest jednym z fundamentalnych zagadnień badanych w ekonomii. Wśród specjalistów brak jest konsensusu co do najlepszej metody mierzenia społecznego dobrobytu. Tradycyjny wskaźnik, jakim jest produkt krajowy brutto (PKB), nie oddaje w pełni poziomu dobrobytu społecznego, ponieważ pomija takie aspekty jak wartość czasu wolnego, stan środowiska naturalnego czy jakość życia bez stresu. Mimo to wciąż nie opracowano wskaźnika, który obiektywnie oddawałby poziom dobrobytu, dlatego PKB pozostaje najczęściej używanym miernikiem. Monografia skupia się na zgłębianiu wiedzy o metodach pomiaru dobrobytu oraz identyfikacji czynników, które go determinują. Główna hipoteza badawcza zakłada, że dobrobyt zależy zarówno od konkretnych zjawisk gospodarczych, jak i od subiektywnych odczuć związanych na przykład z nierównościami społeczno-ekonomicznymi.