Między nauką a popularyzacją. Muzea i parki archeologiczne

Książka ta stanowi zbiór referatów wygłoszonych podczas konferencji, która odbyła się 19 listopada 2013 roku w Muzeum Archeologicznym w Krakowie, we współpracy z Komitetem Nauk Pra- i Protohistorycznych Polskiej Akademii Nauk. Wydarzenie to zgromadziło wielu pasjonatów zainteresowanych rolą i zadaniami muzeów archeologicznych w nowej erze po intensywnej rozbudowie infrastruktury drogowej. Zarówno praktycy, jak i teoretycy dyskutowali na tematy dotyczące formalno-prawnych, organizacyjnych i edukacyjnych aspektów funkcjonowania tych instytucji, a także koncepcji tzw. nowej muzeologii, którą niektórzy specjaliści postrzegają jako „kryzys muzeów”. Tematy te omówione są w pierwszej części książki.

Druga część prezentuje artykuły dotyczące skansenów i parków archeologicznych, które w ostatnich latach zyskały na znaczeniu jako innowacyjne sposoby ochrony i promowania dziedzictwa archeologicznego. Czytelnicy będą mieli okazję poznać wyjątkową ścieżkę archeologiczną w Czelinie, która łączy wyniki badań lokalnego cmentarzyska z pomnikiem upamiętniającym wkopanie pierwszego słupa granicznego nad Odrą 27 lutego 1945 roku. Dwa teksty przybliżają natomiast historię powstania i znaczenie Rezerwatu Archeologicznego Genius loci na Ostrowie Tumskim w Poznaniu.

Osoby zainteresowane konserwacją i archeologią z pewnością znajdą interesujące informacje w opracowaniach dotyczących rekonstrukcji grodu w Owidzu oraz działalności Ośrodka Studyjno-Magazynowego Zabytków Archeologicznych w Głogowie. Kwestie związane z Muzeum Archeologicznym w Krakowie pojawiają się w kontekście obsługi masowych zabytków oraz badań sondażowych dotyczących preferencji odwiedzających. Publikacja ta, dokumentując efekty krakowskiej konferencji, może stać się inspiracją do dalszych dyskusji o polskim muzealnictwie archeologicznym, wciąż oczekującym na więcej takich wartościowych wydawnictw.