Miasto i dżungla. Jak natura wrosła w cywilizację

Przedmieścia, brzegi miast i strefy przejściowe to punkty spotkania cywilizacji z dziką przyrodą. W tych miejscach człowiek coraz bardziej ingeruje w środowisko naturalne, które nie jest już w stanie go skutecznie chronić. Na przykład, Nowy Jork pokrył odpadkami mokradła porównywalne wielkością do Manhattanu, a w Nowym Delhi dokonano wycinki lasów na terenie pasma Aravalli. Choć przez wieki budowa miast miała nas oddzielać od natury, rozwój przemysłu znacząco przyspieszył ten proces izolacji. Dzisiaj borykamy się z problemami takimi jak powodzie, nawiewane z pustyni pyły, ekstremalne upały i zanieczyszczenie powietrza. Paradoksalnie, próbujemy ponownie integrować naturę z miejską przestrzenią. W Brisbane zaczęły pojawiać się koale, Nowy Jork stał się domem dla sokołów wędrownych, a Amsterdam ambitnie dąży do osiągnięcia gospodarki zeroemisyjnej do roku 2050. W największych miastach świata powoli daje się zauważyć odradzanie się natury. Ben Wilson, znany z dzieła "Metropolis", w swojej nowej książce bada złożone relacje między człowiekiem a przyrodą. Od starożytnych ogrodów Niniwy i Babilonu po współczesne zielone enklawy w Bengaluru, Wilson ukazuje miasta pełne zieleni i ożywienia, dając nam optymistyczną wizję przyszłości ludzkości, która może być pełna kolorów i życia.