Miasta Wolności. Poznań-Budapszet 1956

W 1956 roku w Polsce i na Węgrzech miały miejsce brutalnie stłumione protesty przez reżimy komunistyczne. W Poznaniu, 28 czerwca, robotnicy lokalnych zakładów wyszli na ulice, protestując przeciwko trudnej sytuacji gospodarczej. Polityka gospodarcza kraju, skoncentrowana na rozwoju przemysłu ciężkiego, odbywała się kosztem standardu życia obywateli. Podczas marszu protestujący nieśli transparenty z hasłami domagającymi się demokratycznych reform i liberalizacji życia społeczno-politycznego. Władze jednak nie były skłonne do dialogu, co doprowadziło do dramatycznych konfrontacji. Podczas starć przed siedzibą władz padły strzały, a opór manifestantów został ujarzmiony przy pomocy czołgów wojska polskiego. Tragiczny bilans wydarzeń określanych jako "czarny czwartek" obejmował kilkadziesiąt ofiar śmiertelnych oraz setki rannych.

Podobne zadawnienia istniały na Węgrzech, jednak tam sytuacja przybrała jeszcze bardziej dramatyczny obrót. W dniu 23 października w Budapeszcie odbyła się manifestacja, której uczestnicy domagali się liberalnych reform, popierając zmiany w Polsce. Legalny protest przemienił się w masowy ruch oporu. Chociaż nowe władze na Węgrzech rozpoczęły reformy, nie były one akceptowane przez Kreml. Sowieci zdecydowali się na interwencję zbrojną, aby zdusić węgierskie dążenia do niepodległości. Te reakcje doprowadziły do zmian w rządzie i tragicznego bilansu: tysiące zabitych i rannych oraz ogromne migracje, które zmusiły ponad 200 tysięcy Węgrów do opuszczenia kraju.