Metrum Leonis czyli wilcza zbrodnia

"Metrum Leonis" to dzieło stworzone na początku XI wieku przez biskupa Leonarda z Vercelli. Utwór ten stanowi subiektywny wyraz jego emocji związanych z wydarzeniami po śmierci cesarza Ottona III. Dzieło wyrasta z tradycji antycznych bajek i w enigmatyczny sposób przedstawia realne postaci historyczne, m.in. wrogów i przyjaciół autora, co pozwala na subtelną krytykę ówczesnej sytuacji politycznej we Włoszech na przełomie wieków.

Choć dorobek literacki Leona z Vercelli nie jest szeroko znany, szczególnie w Polsce, istnieją pewne elementy jego życia, które mogą zainteresować polskiego czytelnika. Leon był przyjacielem św. Wojciecha, pierwszego polskiego męczennika, i aktywnie popierał Ottona III w jego politycznych ambicjach, zwłaszcza w kontekście jego współpracy z władcą Polan. Leon jest postacią, która, pomimo upływu czasu, wnosiła istotny wkład w średniowieczną politykę, obejmującą również Polskę.

Chociaż przypuszcza się, że Leon stworzył więcej dzieł, przetrwały jedynie cztery utwory, z których "Metrum Leonis" jest najobszerniejszy i najbardziej interesujący. Mimo to, jego wpływ na rozwój literatury europejskiej pozostaje ograniczony. Język utworu jest prosty, często z lakonicznymi fragmentami, co utrudnia jego zrozumienie. Brak w nim finezji, a humor może wydawać się zbyt dosadny, z metrum monotonni. Dzieło przetrwało do naszych czasów jedynie w jednej kopii i nigdy nie zdobyło popularności ani nie było szeroko kopiowane.

Pomimo tych zastrzeżeń, "Metrum Leonis" jest wartościowym tekstem, wyróżniającym się na tle innych. Zachowało się niewiele utworów z X i XI wieku, które w tak dużym stopniu czerpałyby z tradycji ezopowej oraz zawierałyby ukryte znaczenia i komentarze polityczne. Poemat ten nie pasuje do typowych ram literatury epoki, w której powstał, ani nie jest prekursorskim dziełem epiki zwierzęcej. Jest to unikalny tekst, ukazujący pomysłowość autora, jego poczucie humoru i dążenie do sprawiedliwości.