Matka. Opowiadanie o cudzie

Paul jest zagubionym młodym mężczyzną, żyjącym w miejscu, które równie dobrze mogłoby być małym miastem, jak i wielką metropolią. Wydarzenia, które nastąpiły po odejściu jego starszego brata z domu, sprawiły, że jego życie stało się prawdziwym koszmarem. Każdego dnia tracił po kawałku dawną wersję siebie – tego człowieka, który potrafił cieszyć się z najdrobniejszych rzeczy, śmiać się do słońca, snuć plany na przyszłość i mieć marzenia. W końcu nie wytrzymał i postanowił uciec. Zerwał z konającą matką, z jej nieustannymi skargami, oskarżeniami i szyderstwami. Był już znużony słowami i spojrzeniami, które stopniowo go niszczyły. Dlatego odszedł, zdecydowany pożegnać się z dawną tożsamością, by odnaleźć siebie na nowo.

Debiutancka powieść Sylvain Clémenta, „Matka. Opowieść o cudzie”, wprowadza nas w skomplikowane relacje rodzinne widziane oczami Paula. Clément, na co dzień filozof, a także mąż i ojciec trójki dzieci, ukazuje zmagania swojego bohatera z silnymi emocjami. Paul przeżywa burzę uczuć - od gniewu, przez rozpacz i nienawiść, po miłość. Najbardziej walczy jednak z pragnieniem wybaczenia i chęcią rozpoczęcia nowego życia. Myśl o matce nie pozostawia mu jednak spokoju, usuwając uśmiech z jego twarzy i zanurzając jego duszę w lodowatej ciemności. Matka staje się dla niego nieosiągalną przeszkodą na drodze ku nowemu początkiem. Obecna w jego życiu, choć na wpół umarła, jest obecna i nie wiadomo, jak długo jeszcze tak pozostanie.