Ludzie na drzewach

W 1950 roku młody i ambitny lekarz Norton Perina wyrzusza na niezwykłą wyprawę na odległą wyspę Mikronezji. Jego misja? Odkryć prawdę o zaginionym plemieniu, o którym mówi się, że posiada niezwykłą formę nieśmiertelności, która przekracza granice czasu. Perina nie wie, że ta podróż na zawsze zmieni jego życie i życie tych, których napotkał.

Po przybyciu na wyspę Perina napotyka osobliwą grupę mieszkańców lasu, którzy zdają się potrafić osiągać formę wiecznej młodości. Ich ciała pozostały nietknięte przez upływ czasu, ale ich umysły były podatne na zniszczenia związane z wiekiem. Jest to paradoksalna egzystencja, okrutne zrządzenie losu, które zachowuje ich fizyczną formę, jednocześnie pozbawiając ich zdolności umysłowych. Niezrażony wyzwaniami, Perina zagłębia się w sekrety mieszkańców lasu. Jego nieustępliwa pogoń doprowadza go do odkrycia prawdy stojącej za ich nieśmiertelnością, odkrycia, które po powrocie do Ameryki katapultuje go do wielkiego sukcesu. Świat świat zachwyca się jego odkryciami, a Perina staje się znaną postacią w społeczności naukowej.

Jednak triumf jego odkrycia wiąże się ze straszliwą ceną - nie tylko dla mieszkańców wyspy, których życie zostaje na zawsze zmienione przez jego ingerencję, ale także dla samego Perina. Gdy konsekwencje jego działań zaczynają się ujawniać, zostaje zmuszony do konfrontacji z moralnymi konsekwencjami swojej pogoni za wiedzą i nieśmiertelnością. Granice między dobrem a złem zatarły się, a Perina mierzy się z poczuciem winy i wyrzutami sumienia

Unikalny styl opowiadania Yanagihary wciąga czytelników w świat, w którym kwestionuje się granice moralności i nieśmiertelności, zachęcając nas do zastanowienia się, jak daleko posunęlibyśmy się, aby żyć dłużej. Żywe opisy Yanagihary przenoszą nas na odległą wyspę Mikronezji, zanurzając nas w pięknie otoczenia i enigmatyczne życie mieszkańców lasu. Dbałość autorki o szczegóły i umiejętność tworzenia złożonych i wadliwych postaci sprawiają, że lektura jest naprawdę niezapomnianym przeżyciem. „Ludzie na drzewach” to mocna i sugestywna powieść, która zmusza nas do konfrontacji z naszymi najgłębszymi pragnieniami i konsekwencjami naszych działań. Rzuca wyzwanie naszym z góry przyjętym wyobrażeniom o moralności i nieśmiertelności, pozostawiając nas z wątpliwościami co do wyborów, których dokonujemy w naszym własnym życiu.

Hanya Yanagihara, znana ze swojej bestsellerowej powieści „Małe życie”, już w swoim debiucie udowodniła swój talent do tworzenia pięknych i prowokujących do myślenia dzieł. Po raz kolejny autorka zagłębia się w głęboko niepokojący i trudny temat. W powieści „Ludzie na drzewach” nacisk kładziony jest na osoby, które wyróżniają się w każdym aspekcie swojego życia, co rodzi pytanie, czy te wyjątkowe osoby podlegają tym samym przepisom i prawom, co zwykli ludzie. Czy wybitne jednostki mogą obejść pewne normy i oczekiwania społeczne? Ponadto, czy pojęcie popełniania szkodliwych działań z dobrymi intencjami, nawet z najlepszymi intencjami, ma jakiekolwiek uzasadnienie?