Latawcy

Rok 1938 to czas, w którym na granicach II Rzeczypospolitej, w niewielkim i spokojnym miasteczku, na pozór życie płynie bez zakłóceń. Czas ten jednak wypełniają dziwne i niepokojące zjawiska, które burzą senne istnienie społeczności. Zjawiska, które budzą niejasny niepokój i które nie każdy mieszkaniec potrafi dostrzec na własne oczy. W miarę jak te tajemnicze znaki nabierają rozgłosu, przyciągają uwagę osób spoza miasteczka, a wśród nich znajduje się tajemnicza postać, która pojawia się pewnego gorącego dnia na kolejowej stacji w Kossowie. Mężczyzna, z przytomnością lustrujący otoczenie spod ciemnego kapelusza, jest przybyszem z odległych stron, najpewniej z dużego miasta.

Kim jest ten człowiek i co sprowadza go na te zamglone rubieże? Okazuje się, że to komisarz Walery Konopka, który przybywa tu z misją rozwiązania zagadki niepokojących znaków. Jego zadaniem jest dokładne zbadanie i zgromadzenie dokumentacji, działając w porozumieniu z gubernatorem. Choć doświadczony, Konopka szybko odkrywa, że prowincjonalna kraina jest pełna niespodzianek i odmienności, czym różni się znacząco od jego wcześniejszych doświadczeń. Przed nim otwiera się świat tajemnic i sekretów owego pogranicza, gdzie sen miesza się z rzeczywistością, a tradycje przenikają współczesność.

Powieść "Latawcy" to opowieść nie tylko o przygodach komisarza Konopki, ale także o życiu mieszkańców tego znikającego świata pogranicza, pełnym metafizyki i duchów, które od czasu do czasu zdają się nawiedzać Wschodnią Europę. To hołd dla wielkich opowieści, ale i poszukiwanie nowych form wyrazu w zgiełku współczesności. Autor używa barwnego języka, by zdefiniować postacie i stworzyć świat, w którym zmysły, sny i iluzje są kluczowymi elementami narracji. To podróż, która prowadzi zarówno głównego bohatera, jak i czytelnika, w głąb tajemnic i na granice ludzkiego poznania. Ta pochłaniająca powieść fascynuje, nie pozwalając o sobie zapomnieć nawet po zamknięciu ostatniej strony.