Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.
Nowa
Książka nowa.
Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.
Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.
Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.
Las, pole, dwa sobole
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
W tej książce znajdziemy wszystko: od liryki i refleksji, przez czarny humor po obrazki rodzajowe, splecione w jedną opowieść pełną wyobraźni. Zawiera w sobie ból, bezradność, zagubienie oraz momenty końca i początku. Wszystko to opisane jest stonowanym, spokojnym tonem i przy użyciu bardzo oszczędnego języka, przypominającego prozatorską formę haiku. To małe, intensywne olśnienie, które pozostaje w pamięci na długo.
Joanna Stoga, z wykształcenia i pasji fotograf, ukończyła Europejską Akademię Fotografii w Warszawie i od 2014 roku jest członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików. Jej uznanie szczególnie wzrosło dzięki serii prac botanicznych wykonanych przy użyciu sprzętu rentgenowskiego, które zyskały uznanie m.in. The Royal Photographic Society w Londynie i The Georgia O'Keeffe Museum w Santa Fe w USA. Poza tym, Stoga dokumentuje wydarzenia muzyczne i teatralne we Wrocławiu oraz ma na koncie wiele wystaw w kraju i za granicą.
Ostatnimi czasy zajmuje się również pisaniem. Dotychczas opublikowała kilka opowiadań w takich czasopismach jak Śląsk i Biały Kruk. Jej książkowy debiut to zbiór "Las, pole, dwa sobole".
To historia o stracie: jedna kobieta traci życie, a druga matkę. Osoba pozostająca na ziemi musi stawić czoła formalnościom, ułożyć wspomnienia o (trudnej) miłości oraz zmierzyć się z nieuchwytnym bólem utraty. Opowieść jest przejmującym zapisem tego, jak relacje dwóch bliskich osób kończą się, a jednocześnie trwają dalej, gdy wkracza śmierć. Joanna Stoga doskonale zamyka całe bogactwo emocjonalne w niewielu słowach, oferując dojrzałe, precyzyjne i głębokie opowiadania, co jest imponujące jak na debiut literacki.
Michał Paweł Urbaniak, krytyk i pisarz, podkreśla, że te opowieści można łączyć w jeden wspólny wątek lub czytać oddzielnie, traktując je jako różne wariacje na temat życia i śmierci. Niezależnie od tego, jak się je odbiera, jest to żywa, doskonale napisana proza, która dogłębnie bada wnętrze człowieka doświadczającego straty, oferując niezwykle poruszające obrazy. Pomimo że literatura często porusza temat odchodzenia rodziców, Joanna Stoga wnosi coś nowego i oryginalnego.
Dorota Tukaj, tłumaczka i recenzentka portalu Biblionetka.pl, również wychwala tę niezwykłą książkę.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
W tej książce znajdziemy wszystko: od liryki i refleksji, przez czarny humor po obrazki rodzajowe, splecione w jedną opowieść pełną wyobraźni. Zawiera w sobie ból, bezradność, zagubienie oraz momenty końca i początku. Wszystko to opisane jest stonowanym, spokojnym tonem i przy użyciu bardzo oszczędnego języka, przypominającego prozatorską formę haiku. To małe, intensywne olśnienie, które pozostaje w pamięci na długo.
Joanna Stoga, z wykształcenia i pasji fotograf, ukończyła Europejską Akademię Fotografii w Warszawie i od 2014 roku jest członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików. Jej uznanie szczególnie wzrosło dzięki serii prac botanicznych wykonanych przy użyciu sprzętu rentgenowskiego, które zyskały uznanie m.in. The Royal Photographic Society w Londynie i The Georgia O'Keeffe Museum w Santa Fe w USA. Poza tym, Stoga dokumentuje wydarzenia muzyczne i teatralne we Wrocławiu oraz ma na koncie wiele wystaw w kraju i za granicą.
Ostatnimi czasy zajmuje się również pisaniem. Dotychczas opublikowała kilka opowiadań w takich czasopismach jak Śląsk i Biały Kruk. Jej książkowy debiut to zbiór "Las, pole, dwa sobole".
To historia o stracie: jedna kobieta traci życie, a druga matkę. Osoba pozostająca na ziemi musi stawić czoła formalnościom, ułożyć wspomnienia o (trudnej) miłości oraz zmierzyć się z nieuchwytnym bólem utraty. Opowieść jest przejmującym zapisem tego, jak relacje dwóch bliskich osób kończą się, a jednocześnie trwają dalej, gdy wkracza śmierć. Joanna Stoga doskonale zamyka całe bogactwo emocjonalne w niewielu słowach, oferując dojrzałe, precyzyjne i głębokie opowiadania, co jest imponujące jak na debiut literacki.
Michał Paweł Urbaniak, krytyk i pisarz, podkreśla, że te opowieści można łączyć w jeden wspólny wątek lub czytać oddzielnie, traktując je jako różne wariacje na temat życia i śmierci. Niezależnie od tego, jak się je odbiera, jest to żywa, doskonale napisana proza, która dogłębnie bada wnętrze człowieka doświadczającego straty, oferując niezwykle poruszające obrazy. Pomimo że literatura często porusza temat odchodzenia rodziców, Joanna Stoga wnosi coś nowego i oryginalnego.
Dorota Tukaj, tłumaczka i recenzentka portalu Biblionetka.pl, również wychwala tę niezwykłą książkę.
