Księżyc w nowiu.

Seria "Zmierzch" jest dla mnie wciąż jedną z najlepszych serii jakie czytałam w życiu! Naturalnym więc było, że zabrałam się za czytanie kolejnej części, która nie koniecznie mnie do siebie przekonała, ale to może tylko moje zdanie, dlatego polecam mimo wszystko tę książkę moim znajomym i nie tylko, wszak jak wiadomo: dobrze mieć własne zdanie w przedmiocie tematu ma który zabieramy głos;-)

W pierwszym tomie kilkakrotnie zauważyłam, że niektóre zdania były zdecydowanie za krótkie... Teraz to się zmieniło i styl pisania jest zauważalnie bardziej płynny. Język jest nadal przyjemny i po prostu przeleciałam przez kolejne strony, czytając w dzień i w nocy, czytając w kuchni i czytając w tramwaju. Uczucia i emocje, którymi Bella emanuje w tej książce jest bardzo dobrze opisany, więc mogę tylko pogratulować autorce za jej dalszy rozwój moich ulubionych postaci i to w kierunku, którego osobiście bym sobie życzyła :D

Mimo, że nie podobają mi się niektóre wydarzenia w tej historii, muszę przyznać, że była to jedyna słuszna decyzja autorki. Cullenowie opuszczają Forks po wypadku z Bellą. Dziewczyna zostaje na miejscu i opłakuje utraconą miłość. Pociesza ją Jacob, który coraz bardziej staje się jej opiekunem. W tym kontekście nie podoba mi się fakt, że ta historia nie jest już tak naprawdę powieścią o wampirach. W międzyczasie pojawiają się również wilkołaki, które w tym tomie wysuwają się na pierwszy plan i których historia jest szczegółowo omówiona - w konflikcie miedzy wampirami i wilkołakami staje jednak po stronie tych pierwszych :D

Szczególnie pozytywną cechą jest depresyjny nastrój, który utrzymuje się przez całą opowieść. Niektórym z pewnością się to nie spodoba, ale ja uznałam to za niezwykle trafne i pozwoliło mi to bardziej wczuć się w Belę. Podobało mi się również to, że postacie drugoplanowe dostają większą rolę. Poznajemy bliżej Jessicę i Mike'a, czego trochę brakowało mi w pierwszym tomie.

Podobał mi się rozwój postaci, zwłaszcza Belli. Staje się bardziej szorstka, a tymczasem wydaje się naprawdę sympatyczna. Jednak do Jacoba nie mogę się w ogóle przekonać. Uważam go za małego, zbyt zuchwałego chłopca, który dąsał się, gdy nie dostawał tego, czego chciał. Ale cóż, muszę się pogodzić z tym, że jego rola jest coraz większa dla tej historii....

Bardzo interesujący są Volturi, królowie wampirów, których poznajemy pod koniec książki. Niekoniecznie są najbardziej sympatyczni, ale mimo wszystko interesujący, ponieważ są nieprzejrzyści i sami posiadają bardzo rzadkie dary. Polecam tą powieść fanom sagi;-)

To, że ta książka była czytana do prawie czwartej nad ranem, chyba nie wymaga tłumaczenia. To było po prostu wspaniałe! Oczywiście znowu świetne postacie z pewnymi nowościami, ale przede wszystkim świat wilkołaków! Można było dowiedzieć się więcej szczegółów, których nigdy nie można zobaczyć w filmach, za to chętnie z pomocą przyjdzie wam wasza wyobraźnia, tak to działa!

Znakomicie napisany "Księżyc w nowiu" jest bardziej fascynującą i nowoczesną wersją szekspirowskiego Romea i Julii. Ta książka opowiada o zakazanej miłości między człowiekiem a wampirem. Rodzaj prawdziwej miłości, której nie znajdziemy w wielu powieściach dla nastolatków. Ale o takiej o jakiej marzą małe dziewczynki po obejrzeniu Kopciuszka czy Śpiącej Królewny. To ten rodzaj uczucia sprawi, że oczy czytelnika będą wlepione w książkę aż do samego końca.

Bella dopiero co skończyła osiemnaście lat, a już poznała oblicze śmierci. Dlatego Edward postanawia ją opuścić, aby zapewnić jej bezpieczeństwo. Odchodzi nie tylko Edward, ale także kawałek serca Belli. Przez miesiące Bella zachowuje się tak, jakby była na autopilocie, bez życia. Bez jakiegokolwiek znaczenia - dni przychodzą i odchodzą, a ona sama wpada w głęboką apatie. Dopóki nie spotyka Jacoba, wilkołaka.... Ciepły i pełen życia Jacob staje się nowym słońcem, wokół którego krąży Bella. Jednak pod koniec książki Edward powraca, pozostawiając Bellę przed wyborem między najlepszym przyjacielem a chłopakiem, wilkołakiem a wampirem. Jej decyzja może wywołać wojnę między tymi dwoma "niezwykłymi" rodzinami i sprawi, że czytelnik będzie wołał o kolejną książkę.(tytuł to Zaćmienie)

Dlaczego nie dostaje pełnych 5 gwiazdek? To dlatego, że ten tom nie zbliża się do pierwszego pod względem gęsiej skórki. Ale i tak jest to arcydzieło! Mimo sporej grubości książki czyta się ją szybko i nie wydaje się zbyt długa. Z niecierpliwością będę czekać na możliwość przeczytania kolejnej odsłony tej historii!

Ogólnie rzecz biorąc, książka podobała mi się, była doświadczeniem czytelniczym pełnym napięcia, wyrafinowanej fantastyki, a jednocześnie namacalnych i intensywnych emocji wykreowanych przez równy, obrazowy styl pisania.
Rekomendacja dla każdego, kto chce czegoś więcej niż tylko filmów i drogi na skróty;-)

To, że ta książka była czytana do prawie czwartej nad ranem, chyba nie wymaga tłumaczenia. To było po prostu wspaniałe! Oczywiście znowu świetne postacie z pewnymi nowościami, ale przede wszystkim świat wilkołaków! Można było dowiedzieć się więcej szczegółów, których nigdy nie można zobaczyć w filmach, za to chętnie z pomocą przyjdzie wam wasza wyobraźnia, tak to działa!

Znakomicie napisany "Księżyc w nowiu" jest bardziej fascynującą i nowoczesną wersją szekspirowskiego Romea i Julii. Ta książka opowiada o zakazanej miłości między człowiekiem a wampirem. Rodzaj prawdziwej miłości, której nie znajdziemy w wielu powieściach dla nastolatków. Ale o takiej o jakiej marzą małe dziewczynki po obejrzeniu Kopciuszka czy Śpiącej Królewny. To ten rodzaj uczucia sprawi, że oczy czytelnika będą wlepione w książkę aż do samego końca.

Bella dopiero co skończyła osiemnaście lat, a już poznała oblicze śmierci. Dlatego Edward postanawia ją opuścić, aby zapewnić jej bezpieczeństwo. Odchodzi nie tylko Edward, ale także kawałek serca Belli. Przez miesiące Bella zachowuje się tak, jakby była na autopilocie, bez życia. Bez jakiegokolwiek znaczenia - dni przychodzą i odchodzą, a ona sama wpada w głęboką apatie. Dopóki nie spotyka Jacoba, wilkołaka.... Ciepły i pełen życia Jacob staje się nowym słońcem, wokół którego krąży Bella. Jednak pod koniec książki Edward powraca, pozostawiając Bellę przed wyborem między najlepszym przyjacielem a chłopakiem, wilkołakiem a wampirem. Jej decyzja może wywołać wojnę między tymi dwoma "niezwykłymi" rodzinami i sprawi, że czytelnik będzie wołał o kolejną książkę.(tytuł to Zaćmienie)

Dlaczego nie dostaje pełnych 5 gwiazdek? To dlatego, że ten tom nie zbliża się do pierwszego pod względem gęsiej skórki. Ale i tak jest to arcydzieło! Mimo sporej grubości książki czyta się ją szybko i nie wydaje się zbyt długa. Z niecierpliwością będę czekać na możliwość przeczytania kolejnej odsłony tej historii!

Ogólnie rzecz biorąc, książka podobała mi się, była doświadczeniem czytelniczym pełnym napięcia, wyrafinowanej fantastyki, a jednocześnie namacalnych i intensywnych emocji wykreowanych przez równy, obrazowy styl pisania.
Rekomendacja dla każdego, kto chce czegoś więcej niż tylko filmów i drogi na skróty;-)

Seria "Zmierzch" jest dla mnie wciąż jedną z najlepszych serii jakie czytałam w życiu! Naturalnym więc było, że zabrałam się za czytanie kolejnej części, która nie koniecznie mnie do siebie przekonała, ale to może tylko moje zdanie, dlatego polecam mimo wszystko tę książkę moim znajomym i nie tylko, wszak jak wiadomo: dobrze mieć własne zdanie w przedmiocie tematu ma który zabieramy głos;-)

W pierwszym tomie kilkakrotnie zauważyłam, że niektóre zdania były zdecydowanie za krótkie... Teraz to się zmieniło i styl pisania jest zauważalnie bardziej płynny. Język jest nadal przyjemny i po prostu przeleciałam przez kolejne strony, czytając w dzień i w nocy, czytając w kuchni i czytając w tramwaju. Uczucia i emocje, którymi Bella emanuje w tej książce jest bardzo dobrze opisany, więc mogę tylko pogratulować autorce za jej dalszy rozwój moich ulubionych postaci i to w kierunku, którego osobiście bym sobie życzyła :D

Mimo, że nie podobają mi się niektóre wydarzenia w tej historii, muszę przyznać, że była to jedyna słuszna decyzja autorki. Cullenowie opuszczają Forks po wypadku z Bellą. Dziewczyna zostaje na miejscu i opłakuje utraconą miłość. Pociesza ją Jacob, który coraz bardziej staje się jej opiekunem. W tym kontekście nie podoba mi się fakt, że ta historia nie jest już tak naprawdę powieścią o wampirach. W międzyczasie pojawiają się również wilkołaki, które w tym tomie wysuwają się na pierwszy plan i których historia jest szczegółowo omówiona - w konflikcie miedzy wampirami i wilkołakami staje jednak po stronie tych pierwszych :D

Szczególnie pozytywną cechą jest depresyjny nastrój, który utrzymuje się przez całą opowieść. Niektórym z pewnością się to nie spodoba, ale ja uznałam to za niezwykle trafne i pozwoliło mi to bardziej wczuć się w Belę. Podobało mi się również to, że postacie drugoplanowe dostają większą rolę. Poznajemy bliżej Jessicę i Mike'a, czego trochę brakowało mi w pierwszym tomie.

Podobał mi się rozwój postaci, zwłaszcza Belli. Staje się bardziej szorstka, a tymczasem wydaje się naprawdę sympatyczna. Jednak do Jacoba nie mogę się w ogóle przekonać. Uważam go za małego, zbyt zuchwałego chłopca, który dąsał się, gdy nie dostawał tego, czego chciał. Ale cóż, muszę się pogodzić z tym, że jego rola jest coraz większa dla tej historii....

Bardzo interesujący są Volturi, królowie wampirów, których poznajemy pod koniec książki. Niekoniecznie są najbardziej sympatyczni, ale mimo wszystko interesujący, ponieważ są nieprzejrzyści i sami posiadają bardzo rzadkie dary. Polecam tą powieść fanom sagi;-)