Księgi Pięciu Megilot

Pięć krótkich ksiąg, które tworzą ten tom biblijnych tłumaczeń autorstwa Izaaka Cylkowa, do dziś są w tradycji żydowskiej znane jako megilot, czyli zwoje. Ta nazwa pochodzi od praktyki ich spisywania na pergaminowych zwojach, podobnie jak Torę, z których były następnie czytane. W czasach istnienia Świątyni nie były one zebrane w jednym zbiorze i weszły do kanonu hebrajskiej Biblii w różnym czasie, często po długich i gorących debatach, zwłaszcza w przypadku Pieśni nad pieśniami i Koheleta. Dopiero w późnym antyku, według literatury midraszowej, zaczęto je porządkować razem w sposób, który znamy dzisiaj. Jeszcze później, w okresie średniowiecza, księgi te powiązano z konkretnymi świętami, choć ten zwyczaj nie utrwalił się we wszystkich społecznościach żydowskich. Wyjątkiem jest Księga Estery, która od czasów misznaickich niezmiennie kojarzona jest ze świętem Purim.