Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.
Nowa
Książka nowa.
Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.
Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.
Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.
Alfabet antyczny
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
"Alfabet antyczny" to publikacja, która podąża mniej konwencjonalną ścieżką niż tradycyjne słowniki czy encyklopedie, mimo że uporządkowanie według alfabetu mogłoby wskazywać na coś podobnego. Jest to swego rodzaju podróż przez historię i różne rejony świata, gdzie przewodnikiem jest każda kolejna litera alfabetu łacińskiego, ale w swoim starożytnym, rzymskim kształcie. To sprawia, że trudno tu o litery, które pojawiły się w polskim zapisie jak Ł, W, Z czy Ś. Kiedy przychodzi kolej na literę K, jej miejsce jest uzasadnione dzięki obecności w łacinie, choć zazwyczaj w słowach zapożyczonych. W przeciwieństwie do tego, znajdziemy Q, ale brakuje J, gdyż w łacinie jego rolę przejmowało I, służąc zarówno jako samogłoska, jak i spółgłoska. Z kolei litery U i V są obecne, choć ich rozróżnienie pojawiło się w tekstach dopiero od czasów renesansowych.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
"Alfabet antyczny" to publikacja, która podąża mniej konwencjonalną ścieżką niż tradycyjne słowniki czy encyklopedie, mimo że uporządkowanie według alfabetu mogłoby wskazywać na coś podobnego. Jest to swego rodzaju podróż przez historię i różne rejony świata, gdzie przewodnikiem jest każda kolejna litera alfabetu łacińskiego, ale w swoim starożytnym, rzymskim kształcie. To sprawia, że trudno tu o litery, które pojawiły się w polskim zapisie jak Ł, W, Z czy Ś. Kiedy przychodzi kolej na literę K, jej miejsce jest uzasadnione dzięki obecności w łacinie, choć zazwyczaj w słowach zapożyczonych. W przeciwieństwie do tego, znajdziemy Q, ale brakuje J, gdyż w łacinie jego rolę przejmowało I, służąc zarówno jako samogłoska, jak i spółgłoska. Z kolei litery U i V są obecne, choć ich rozróżnienie pojawiło się w tekstach dopiero od czasów renesansowych.
