Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.






Nowa
Książka nowa.





Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.





Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.





Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.
Książka o śmierci
DODAJ DO LISTY ŻYCZEŃ
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
Siergiej Andriejewski, znany poeta, krytyk literacki, prawnik oraz charyzmatyczny adwokat, urodził się w 1848 roku w szlacheckiej rodzinie w Aleksandrowce, położonej w dawnym gubernatorstwie jekaterynosławskim. Andriejewski zmarł w 1918 roku w Piotrogradzie, zostawiając po sobie liczne wiersze, dzieła krytyczne, a także przemówienia sądowe. Jego twórczość nie była szeroko znana, co zauważył między innymi Siemion Wengerow, który opisał go jako poetę i krytyka skierowanego do wąskiego grona odbiorców. Zinaida Gippius podkreślała, że postrzegano go jako dyletanta: w świecie artystycznym uważano go za amatora, podobne opinie miał krążyć wśród jego kolegów adwokatów. Jego najważniejsze dzieło, „Książka o śmierci”, po raz pierwszy wydane w 1922 roku, a ponownie w wersji krytycznej w 2005 roku, to rodzinna kronika połączona z refleksją filozoficzną. Anatol Koni nazwał to dzieło spowiedzią człowieka XIX wieku, którego dusza jest strapiona, a umysł pełen wątpliwości.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
28.99 zł
nowa

- nowa książka
Wysyłka w ciągu 48h + czas dostawy
jak nowa
dobry
widoczne ślady używania
Siergiej Andriejewski, znany poeta, krytyk literacki, prawnik oraz charyzmatyczny adwokat, urodził się w 1848 roku w szlacheckiej rodzinie w Aleksandrowce, położonej w dawnym gubernatorstwie jekaterynosławskim. Andriejewski zmarł w 1918 roku w Piotrogradzie, zostawiając po sobie liczne wiersze, dzieła krytyczne, a także przemówienia sądowe. Jego twórczość nie była szeroko znana, co zauważył między innymi Siemion Wengerow, który opisał go jako poetę i krytyka skierowanego do wąskiego grona odbiorców. Zinaida Gippius podkreślała, że postrzegano go jako dyletanta: w świecie artystycznym uważano go za amatora, podobne opinie miał krążyć wśród jego kolegów adwokatów. Jego najważniejsze dzieło, „Książka o śmierci”, po raz pierwszy wydane w 1922 roku, a ponownie w wersji krytycznej w 2005 roku, to rodzinna kronika połączona z refleksją filozoficzną. Anatol Koni nazwał to dzieło spowiedzią człowieka XIX wieku, którego dusza jest strapiona, a umysł pełen wątpliwości.