Komórka

“Komórka” Stephena Kinga to apokaliptyczna opowieść katastroficzna o telefonach komórkowych, które wymazują mózg użytkownika, pozbywając się jakiegokolwiek człowieczeństwa i pozostawiając po sobie jedynie agresywne i destrukcyjne impulsy. Historia skupia się na głównym bohaterze, Clayu, który ma misję odnalezienia swojej żony i syna. Teraz żyjąc w post-apokaliptycznym świecie i nie mogąc korzystać z telefonów komórkowych w obawie przed staniem się agresywnym szaleńcem, Clay i kilka osób, które mu towarzyszą, muszą przemierzyć drogę, próbując dowiedzieć się, co stało się z jego rodziną.

Ok, przyznacie, że pomysł na książkę jest co najmniej szalony i absurdalny. Dodajmy do tego fakt, że “Komórka” oryginalnie wyszła w połowie lat 2000., więc sporo w niej też klimatu retro. Uwielbiam takie koncepty, więc naprawdę podobała mi się ta książka. Choć jest to mało prawdopodobny scenariusz, to byłem przerażony na samą myśl, co by się stało, gdyby takie wydarzenie miało miejsce w prawdziwym życiu. Podobały mi się też wszystkie szczegóły i przesłanie o szkodliwości technologii. Pomimo, że to książka bardzo niepodobna do Kinga, czuć było w niej specyficzny dla niego rodzaj prowadzenia fabuły. Wybrzmiewa tu sporo motywów, które są dla niego charakterystyczne, ale przedstawione są w zmienionej formie.

Historia ma świetne tempo, zwłaszcza na początku. Czytanie tego przypominało oglądanie bardzo dobrego filmu katastroficznego/horroru. Wiele było scen, które były naprawdę przerażające i powodowały szybsze bicie serca. Podobało mi się też to, że książka wrzuca nas praktycznie od samego początku w wir akcji, sprzedając tylko nieco potrzebnej ekspozycji. Później tempo trochę spada, szczególnie pod koniec, ale nadal byłem bardzo zainteresowany akcją i chciałem zobaczyć, jak to wszystko się skończy. Ale potem nadeszło TO zakończenie. Nie powiem - trochę się na nim zawiodłem. Pozostawiło mnie z uczuciem wściekłości i złości. Absolutnie nienawidzę takich zakończeń... Trochę mi się kłóciło z wszystkim tym, o czym książka mówiła wcześniej, a zwłaszcza z tym, jak budowana była akcja. Ale nie chcę zbyt wiele zdradzać, bo trzeba to przeżyć na własnej skórze.

Oprócz tego, książkę czyta się naprawdę dobrze. Postacie są wiarygodne i łatwo przychodzi kibicowanie ich działaniom, książka emocjonuje, porusza, ale jest w niej też nieco humoru i ironii. Stephen King doskonale wiedział jak wyważyć tą książkę tak, żeby wszystkie elementy w niej współgrały. “Komórka” jest kolejną powieścią jego autorstwa, którą mogę określić jako “udaną”.

"Komórka" Stephena Kinga to mocny, pełen napięcia thriller, który łączy klasyczne motywy apokaliptyczne z nowoczesnym lękiem przed technologią. Historia zaczyna się zwyczajnie, ale szybko nabiera tempa, gdy główny bohater, Clay Riddell, staje się świadkiem dziwnego i przerażającego zjawiska. W pewnym momencie na całym świecie użytkownicy telefonów komórkowych zaczynają wpadać w szał – brutalnie atakują wszystkich dookoła, jakby nagle stracili ludzką świadomość. Okazuje się, że telefoniczne połączenie, nazwane w książce pulsem, przeprogramowuje mózgi ludzi, zamieniając ich w agresywnych zombie.

Clay wraz z grupą ocalałych próbuje przetrwać w nowym, groźnym świecie, w którym każdy telefon może być początkiem kolejnego koszmaru. King w "Komórce" eksploruje nie tylko temat przetrwania, ale też natury ludzkiej, zagrożeń związanych z technologią i izolacji, jaką mogą powodować środki komunikacji, które na co dzień uznajemy za niezbędne.

To książka, która budzi grozę nie tyle przez fantastyczne elementy, co przez niepokojąco realny obraz społeczeństwa uzależnionego od technologii. "Komórka" nie jest klasycznym horrorem, lecz mroczną opowieścią, która zmusza do refleksji, a jednocześnie trzyma w napięciu do samego końca. Bardzo wciągająca lektura. Polecam!

Kurcze, takiej książki po Stephenie Kingu to nigdy bym się nie spodziewała…

Jestem szczególnie ciekawa reakcji osób, które z tym autorem nigdy nie miały do czynienia. Przecież “Komórka” to powieść, która do amerykańskiego mistrza grozy i thrillera psychologicznego, zupełnie nie pasuje. Jeśli ktoś wybrał tę książkę, a nie “Carrie”, “Strefę Mroku” czy chociażby “Miasteczko Salem”, to może sobie wyrobić całkowicie błędne zdanie na temat tego autora. To mówiąc, nie mam wcale na myśli tego, że książka jest zła - raczej chodzi mi o to, że King rzadko kiedy porywał się na historie opowiadające o apokalipsie. To autor, który tworzy raczej kameralne historie…

Jak już wspomniałam “Komórka” opowiada o apokalipsie, w której bardzo ważną rolę odgrywają telefony komórkowe. Gdy tylko użyjemy jednego z nich i przytrzymamy go przy uchu, użytkownik zamienia się w istotę przypominającą zombie i wpada w kompletny szał. Clayton Riddell znajduje się w samym środku tego chaosu i wraz ze swoimi towarzyszami próbuje jakoś dotrzeć do domu, by odnaleźć swojego syna i żonę. Noc zamienia się w dzień, a oni rozpaczliwie szukają odpowiedzi i rozwiązania tego problemu.

"Komórka" została wydana w 2006 roku i to widać, bo historia oczywiście nie jest już całkiem aktualna i lekko trąci myszką. Telefony komórkowe służą tu tak naprawdę tylko do prowadzenia rozmów telefonicznych, rzadziej do wysyłania wiadomości, a niektórzy  ludzie nawet ich nie mają. W dzisiejszych czasach jest to nie do pomyślenia.

Historia rozpoczyna się od naprawdę mocnego tąpnięcia, ale później napięcie w ogóle nie spada. Kingowi skutecznie udawało się tworzyć ciągłe zainteresowanie historią dodając kolejne drobne wątki poboczne, czy konfrontacje bohaterów. Choć nie kupuję do końca postaci głównego bohatera, tak uważam, że towarzysze jego podróży wypadają dużo lepiej i szczerze im kibicowałam osiągnięcia celu. Akcja mnie zupełnie pochłonęła i cały czas zastanawiałam się, jak może się ta historia skończyć.

Podsumowując, powieść mnie kupiła i dostarczyła mi sporo rozrywki. King ciekawie bawi się z motywami apokaliptycznymi. Jest kilka scen, które mogą zrazić nieco wrażliwszych czytelników, czy przerazić, ale ogólnie książka jest pod tym względem dość delikatna. Na pewno dla fanów Kinga jest to pozycja obowiązkowa.