Kolekcja pośmiertnych portretów

Nie można zgładzić tego, co już nie żyje! Koniec istnienia nie zawsze musi równać się śmierci — chyba że ktoś zdecyduje się pozbawić cię głowy siekierą. Czasem można utknąć w stanie zawieszonym pomiędzy życiem a śmiercią. Taki stan rzeczy przynosi ze sobą zarówno swoje korzyści, jak i trudności, co na własnym przykładzie odkrył Alkkenstan. Czarodziej, nie akceptując swojego nowego losu, postanowił poszukać pomocy u starego przyjaciela, którego zdolności mogłyby pomóc mu w pełni powrócić do świata żywych. Okazało się jednak, że droga do celu była znacznie bardziej skomplikowana i wymagająca, niż Alkkenstan początkowo przypuszczał.

Chcecie wyruszyć z nim w niesamowitą podróż pełną emocji i czarnego humoru? Ta opowieść, wzbogacona odrobiną technologicznych nowinek, elementami krasnoludzkiego steampunku i legendami karkonoskimi, czeka na was. Wystarczy odwrócić książkę i zacząć lekturę!

Sytuacja gwałtownie się skomplikowała, gdy stało się jasne, że sterowiec zmierza ku katastrofie. Afjara zaczęła krzyczeć, raz i drugi, a później jej krzyk przekształcił się w ciągły, nieprzerwany wrzask — co było zaskakujące, gdyż była osobą, którą trudno podejrzewać o popadanie w panikę. Nyteshad, trzymając się kurczowo schodów, przeklinał pod nosem. Jedynie Alkkenstan, przytulony do relingu, zachował zimną krew. Roześmiał się głośno i zwrócił do nekromanty: „Nie da się zabić tego, co nie żyje!”