Kiedy pieniądz umiera. Koszmarny sen...

W roku 1923 niemiecka waluta straciła niemalże całkowicie swoją wartość, doprowadzając Republikę Weimarską na skraj powrotu do gospodarki barterowej. W tym okresie, przedmioty takie jak drogie cygara, dzieła sztuki czy klejnoty, były regularnie wymieniane na podstawowe produkty żywnościowe, takie jak chleb. Nawet bilet do kina mógł być zakupiony za kawałek węgla, a butelka nafty była wymieniana na jedwabną koszulę. W obliczu tej dramatycznej sytuacji, premier Bawarii zaproponował prawo uznające obżarstwo za przestępstwo, definiując „żarłoka” jako osobę, która nadmiernie dogadza sobie przy stole, co może wzbudzać niezadowolenie w trudnych czasach. Od pierwszego wydania w 1975 roku, książka „Kiedy pieniądz umiera” stała się klasyczną narracją o dziwacznych i przerażających realiach tamtej epoki. Łącząc dogłębną analizę z relacjami bezpośrednich świadków, autor składa opowieść o zwykłych ludziach walczących o przetrwanie, zwracając szczególną uwagę na ludzki wymiar inflacji. Książka bada, dlaczego rządy decydują się na drukowanie pieniędzy, opisuje destrukcyjny wpływ inflacji na społeczeństwo, zmagania związane z uzdrawianiem waluty oraz ciemne i trwałe dziedzictwo tego zjawiska. W obliczu współczesnych kryzysów gospodarczych, książka ta jest ważnym ostrzeżeniem przed kuszącymi niebezpieczeństwami związanymi z praktyką pokrywania deficytów poprzez drukowanie pieniędzy, co rządy mogą postrzegać jako łatwe rozwiązanie, gdy rośnie niezadowolenie oraz bezrobocie.