Jak czytać i po co

Harold Bloom, znany amerykański literaturoznawca związany z Uniwersytetem Yale, autor uznanych dzieł takich jak „Zachodni kanon” i „Księga J”, dzieli się w tej książce swoimi bogatymi doświadczeniami czytelniczymi. Praca ta ma na celu wprowadzenie czytelników w świat literatury poprzez przedstawienie szerokiej gamy klasycznych dzieł, głównie z XIX i XX wieku. Znajdziemy tu opowiadania, poezje, powieści i sztuki autorów europejskich oraz amerykańskich, od Szekspira aż po Toni Morrison.

Bloom zachęca do eksplorowania tych utworów, proponując, by skupić się na ich unikalnych aspektach i korzyściach płynących z ich lektury. Jednak nie jest to podręcznik teorii literatury czy jej historii, a raczej osobista relacja z wieloletniego obcowania z kanonem, do którego autor wielokrotnie powracał. Bloom kładzie nacisk na estetyczny wymiar czytania, twierdząc, że literatura powinna służyć przede wszystkim osobistej przyjemności, jaka płynie z zetknięcia się z różnorodnością myśli i emocji oraz zaspokojenia potrzeby samotności.

W jego koncepcji, książki nie mają jedynie edukować, ale wzmacniać i rozwijać naszą tożsamość, a przyjemność, jaką z tego czerpiemy, ma pewien egoistyczny wymiar. Bloom sugeruje, że czytanie powinno być aktem twórczym, nawet jeśli oznacza to reinterpretację czy zmanipulowane odczytanie tekstu, pełne dystansu i ironii. Dobra lektura wymaga więc zaangażowania, ale otwiera przed nami nowe horyzonty. Książka Blooma stanowi niezwykłą przygodę intelektualną, zarówno dla początkujących, jak i doświadczonych czytelników, oferując bogactwo refleksji i inspiracji.